วันอาทิตย์ที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2563

Winnie-the-Pooh: น้ำผึ้ง(หยดเดียว)กับพูห์และผองเพื่อน





When 2 is better than one
ตลอดทั้งเรื่อง จะมีคำพูดทำนองนี้โผล่มาเนืองๆ

เราได้หนังสือภาษาอังกฤษมือสองเรื่อง Winnie- the- Pooh มาจากร้านหนังสือมือสองเจ้าประจำ ที่หาดใหญ่ ช่วงต้องอยู่ติดบ้าน ( มีค.-,มิย.63) แต่มีความอยากได้หนังสือเพิ่ม เลยขอให้น้องเอ๋ เจ้าของร้าน เปิดร้าน เพื่อเราและฟาร์นี่จะได้ไปเลือกหนังสือมาอ่าน 

รู้จักหมีพูห์มาก็นาน และก็เรียกตัวเองว่าเป็นสิงห์นักอ่านมาก็น๊าน นาน อายจังที่เพิ่งอ่านเรื่องนี้จริงจัง แถมยังเป็นอีกเรื่องที่อยากร้องดัง ๆ

“ทำไมเพิ่งมาอ่าน!”  (เมื่อวัย 45 ปี) น่าจะอ่านมานานแล้วไหม อิๆ แต่จะว่าไป ก็มีหลายเรื่องที่เรารู้สึกว่าอ่านช้าไป รู้งี้น่าจะอ่านมานานแล้ว (Life of Pi ก็ด้วย ซึ่งจนป่านนี้ก็ยังอ่านไม่จบ 55 แต่หนังน่ะจบไปนานแล้ว)

หมีพูห์วินนี่ มีเพื่อนหลายตัวที่เป็นเพื่อนสนิทและก็คอยช่วยเหลือกัน ไม่ว่าจะเป็น (trusted) Christopher Robing, เจ้าหมูน้อย (timid) piglet เจ้าลาขี้กังวัล (Melancholy) Eeyore
นกฮูก (Owl ) และกระต่าย (Rabbit) ซึ่งแปลกที่สองตัวหลังไม่มี
หมีพูห์เรียกตัวเองว่าเป็น FOP (Friend of Piglet), R.C. (Rabbit’s Companion), P.D. (Pole Discoverer), E.C and T.F. Eayore’s Comforter & Tail Finder)  ทั้งๆที่เรียกตัวเองแบบนี้ แต่ผู้เขียนเรียกพูห์ว่า bumbling* Pooh ซะงั้น
หนังสือเยาวชนที่เสนอแง่มุมมิตรภาพที่เราเห็นนอกจากเรื่องนี้ ก็จะมี แมงมุมเพื่อนรัก Babe ก็น่าจะด้วย (เรายังไม่ได้อ่านหนังสือเรื่อง Babe แต่เคยดูหนังเมื่อสมัยเรียนมหาลัยเมื่อ 20 ปีก่อน)

น้ำผึ้ง(หยดเดียว)กับพูห์
แต่ละตอนในหนังสือ หมีพูห์จะมีพฤติกรรมเปิ่นๆ ขำๆ จากความชอบกิน Honey ของตน (หมีพูห์ยังเขียนข้างขวดน้ำผึ้งของตนว่า Hunny เอาไว้ด้วย คนอื่นจะได้รู้(ซะบ้าง)ว่านี่ของๆใคร 55


พูดถึงเรื่องน้ำผึ้ง พูห์ถึงขนาดพยายามจะเข้าใกล้รังผึ้งเพื่อบุกถ้ำเสือ เอ๊ย รังผึ้ง ด้วยการคลุกดินให้มอมแมม และใช้ลูกโป่งสีฟ้าดึงตัวเองขึ้นไป พูห์คิดเอาว่าผึ้งจะได้คิดว่าลูกโป่งคือส่วนหนึ่งของท้องฟ้า (แบบนี้ก็ได้เหรอ) และผึ้งจะไม่สังเกตเห็นหมีดำๆ ที่อยู่ด้านหลังลูกโป่ง
เมื่อพูห์เห็นว่าแผนนี้ท่าจะไม่สำเร็จ และตนเองเมื่อยแล้ว เลยให้เพื่อนรักคริสต์โตเฟอร์ ยิงลูกโป่ง ตนจะได้ลงมาได้ ผลก็คือพูห์อยู่ในอาการยกมือไปเกือบ 1 สัปดาห์เพราะจับลูกโป่งนาน 55 (วิธีเล่าเรื่องของผู้เขียน ทำให้ผู้อ่านในวัย 45 ยังอดขำในพฤติกรรมพูห์ไม่ได้ ไม่สงสัยเลยว่าทำไมใครๆก็รักความไร้เดียงสาของพูห์

น้ำผึ้ง(กับดัก) จับพูห์
พูห์กับ Piglet วางแผนกันล่า Heffalump พูห์ผู้แสนฉลาด(?) คิดว่าถ้าใช้ขวดโหลใส่น้ำผึ้ง ( A jar of honey) ของตนวางไว้ก้นหลุม (ที่แรงงาน Piglet เป็นคนขุด) ก็จะทำให้จับสัตว์ประหลาดได้ อืมพูห์ช่างฉลาดล้ำ
โอ๊ะ ตกดึก พูห์หิว ทำไงดี ไม่มีอะไรให้กิน
ปิ๊ง!! พูห์คิดขึ้นได้ว่าตนเอาขวดใส่น้ำผึ้งวางไว้ก้นหลุม อย่างไม่ต้องคิด พูห์เลย(ตก)ลงหลุมซะเอง และเลียน้ำผึ้งจนหมดขวดโหล เลีย เลีย เลีย จนหมด แต่….พูห์เอาหัวออกจากขวดโหลไม่ได้ Oh, No…



ที่เหลือ ปล่อยให้คนยังไม่ได้อ่านจินตนาการกันต่อ อิๆ

คำคมจากพูห์ก็ยังหวานปานน้ำผึ้ง
 A day without a friend is like a pot without a single drop of honey left inside.

ขอบคุณผู้เขียน Ernest H. Shepard ที่แต่งหนังสือนิทานดีๆมาให้เด็ก ๆ และผู้ใหญ่ที่ชอบนิทานอ่าน

หมายเหตุ: bumbbling (adj.) acting in a confused or ineffectual way; incompetent.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น