สคส. 2559 แด่ใครบางคน

วันนี้วันที่ 30 ธค. 58 สนง.งานปิด แต่เราก็มา ฮ่าๆ เหมือนจะขยัน แต่จริงๆแล้ว เอ่อ...คือว่า กะจะจัด 5 ส. หลังจากเป็น ส.สกปรก ส.สับสน เราก็จะได้ฤกษ์ สะสาง สะอาด สะดวก สบาย (อุ๊ต๊ะ ...จำไม่ได้แย้ว แฮ่)

นัดชลิตา นิสิตปี 3 ที่เราส่งเสริมให้สมัครทุน มานั่งหัดทำข้อสอบ TOEFL ITP เพื่อเตรียมตัวสอบทุน Global Undergraduate Program  ปีนี้มิมีนิสิตแจ้งความประสงค์จะสมัคร เราเห็นเธอเขียนเรียงความได้ดี และดูมีความคิดสร้างสรรค์ เลยชวนให้ลองสมัครดู น่ายินดีที่เธอตอบตกลงในทันที เราเลยใช้เวลาในการตรวจเรียงความ และแก้ไขให้เธอ รวมทั้งหาเวลาให้เธอได้ฝึก TOEFL ITP จากหนังสือที่เราสั่งซื้อ

มาจากกทม. (ราคาหนังสือแพง ตั้ง 700 บ. กะว่าจะได้ใช้ให้คุ้ม) 

ระหว่างที่รอเธอหัดทำข้อสอบ เราเลยทำ 5 ส. ไปพลางๆ 

------------------------------------

ใกล้ปีใหม่ สคส.ก็มี แต่ก็ไม่ได้ส่งหาใครๆซักที แต่มีอดีตนิสิตคนนึงที่เรานึกถึงมาระยะนึงแล้ว ว่าจะส่งหนังสือนอกเวลา The Black Cat ของเทอม 1/58 ไปให้เธออ่าน เมื่อเธอลาออกจากการเป็นนิสิตเอกอังกฤษ เพื่อกลับไปเรียนหนังสือแถวบ้านที่กระบี่  เฟิร์นจ่ายค่าหนังสือไว้ทั้งชุด 500 บ. ซึ่งรวมถึงหนังสือเล่มนี้ เราเลยกะว่าอย่ากระนั้นเลย เขียนสคส.หาเธอและแถมหนังสือไปด้วยอีกเรื่อง The Princess Diary เพื่อเฟิร์นจะได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษไปเรื่อยๆ (ในห้องเรียนเธอเป็นหนึ่งในคนที่ขยันตอบ และตั้งใจเรียน) 

อย่างน้อยปีใหม่นี้ เราก็ได้ส่งสคส. ส่งความสุขให้ใครบางคนแล้วนะ หวังว่ามันจะสร้างความสุขให้เธอไม่มากก็น้อย 

Happiness is in the air

Happiness is in the air

November 24, 2015

Shareable Link

This exercise involves two components: i) defining happiness, and ii) incorporating happiness.

1. What is your definition of happiness? Please write your answer below.

To me, happiness means feeling accomplished of doing something new and that kind of things make other people smile and be pleased. Also,happiness includes the moment that ones share good moment together with family, friend and boyfriend/ girlfriend.  People are likely to be happier when they share their success & accomplishment with others and see others join their happiness.  

2. What makes you happy in the way that you have defined it? (List 3 – 4 things/activities). Please write your answer below.

These are some activities that make me happy:

1.  Visiting poor kids at the local orphanage. By doing so, I see kids eagerly join the activity and when I leave the place, they ask me to visit them again. I see their eyes sparkling and broad smiles. That makes me feel like I'm important to them.  The moment of sharing happiness between kids & I are very enriching & precious. 

2.  Walking on campus and smell flowers' fragrance.  I think just only people who walk, not drive, will be able to look at small things and enjoy nature along the way to office. It's very simple,but brighten my working days. This's the way we share our happiness in a kitchen. 

3.  Cooking with my mum.  She's a great cook and when I've a foreign friends visiting home, we cooked for them. My mum's very happy when guests give her a compliment.  That makes me happy too. 

4.  Writing a blog.  I frequently manage time to write a blog after getting back from a journey. I feel happy to reflect my trip and put it in my blog.  More importantly, when I read it later, it reminds me of my happy moment while traveling. 

Som's Internship experience abroad

This is Natthaya. You can simply call me 'Som'. I have just had a great experience of an internship at the Royal Thai Embassy Singapore last summer. Normally, I always have a strong will to do productive activities during school holidays. I just cannot stay at home doing nothing or spend my time just sleeping and eating; therefore, I decided to do an internship at the overseas embassy. Though I have been traveling a lot, I have never stayed in foreign countries for more than 2 weeks. I want to explore different lifestyles in other countries which I was lucky enough to have permission from my parents.

          The Royal Thai Embassy is located on Orchard Road, one of the most well-known streets in the world. This piece of land belongs to King Rama V. King Rama V who bought it since he went to Singapore in the old times. He was a man of vision for buying the top ranking expensive land in the world. It is one and only Thailand's land outside the Kingdom of Thailand. That is why I am so glad to be there. Even though it is just a short period of time, it was a precious thing to do once in a lifetime.

          My duty included doing assignment directly from the ambassador, the ministry, the ministry counselor and other diplomats in the embassy. I somehow worked about the confidential government information or official documents and letters. Therefore, I had to watch out the information to be leaked out. Furthermore, I was responsible for passport and Thai ID card served Thai people who live in Singapore. Due to the fact that the Royal Thai Embassy Singapore is a government sector, working there was quite strict in detail and in time limited. I should do everything correctly and in sequence of the process. Luckily, I had such a good team. All officers including the ambassador, the ministry, the ministry counselors were very kind to me. They taught me how to work neatly.  They not only taught about the office work there, but also how to live properly and stay gold.

          I am extremely grateful to have been able to have the priceless experience. This entire experience has broadened my mind and worldviews .  Lastly, I might say it taught me so much more than I would ever expected.

Zoo feeds at the Songkhla Zoo ( July 2015)

 Zoo Feeds: Songkhla Zoo

นางสาวสายฝน จงไกรจักร ชั้นปีที่ 3(กศ.บ.วิทยาศาสตร์-ชีววิทยา)

            ปกติก็เคยไปสวนสัตว์สงขลานะคะ แต่ไปในฐานะนักท่องเที่ยวผู้ชมค่ะ แต่ครั้งนี้ที่ไปได้ไปช่วยทำอาหารให้ทางสวนสัตว์ ดีใจและตื่นเต้นมากค่ะ เพราะไม่เคยคิดว่าจะได้มีโอกาสใกล้ชิดกับสัตว์ โดยการได้ไปทำอาหาร กิจกรรมนี้เป็นกิจกรรมที่ดีมากค่ะ อยากให้มีบ่อยๆถ้าว่างก็จะไปแน่ๆค่ะ ชอบๆๆ J ยิ่งตอนที่นำหุ่นที่ใส่เนื้อไปให้เสือที่อยู่ในกรงตื่นเต้นมากเลยค่ะ สังเกตพฤติกรรมของมันและเอาตัวด้วงไปให้ชะนีกินสนุกมากๆเลยค่ะ ขอบคุณอาจารย์นะคะที่มีกิจกรรมอาสาสมัครให้เราได้ทำ ดีและมีประโยชน์มากเลยค่ะ

                                               

นางสาวโศรยา สมบัติทอง ชั้นปีที่ 3 (กศ.บ.วิทยาศาสตร์-ชีววิทยา)

กิจกรรมอาสาทำอาหารให้สัตว์ พวกเรานิสิต ม.ทักษิณ กลุ่มหนึ่ง ร่วมกับ อ.ดิญะพร วิสมิตนันท์

พร้อมกับเจ้าหน้าที่จากทางสวนสัตว์ ร่วมกันทำอาหารให้สัตว์ ซึ่งจะเป็นของหวาน เช่น วุ้นมะพร้าว ถั่วเขียวต้ม เป็นต้น กิจกรมทำอาหารของพวกเราเป็นไปอย่างสนุกสนานและเพลิดเพลิน นอกจากพวกเราจะได้ทำอาหารแล้ว พวกเรายังมีโอกาสได้นำอาหารไปให้สัตว์ด้วยตัวเองอีกด้วย กิจกรรมนี้เป็นกิจกรรมที่พวกเราไปด้วยใจ ไปเพราะอยากทำสิ่งดีๆให้แก่ส่วนรวม

นางสาวลัดดาวัลย์ บุญเทพ ชั้นปีที่ 3 (กศ.บ.วิทยาศาสตร์-ชีววิทยา)

          จากการได้เป็นอาสาทำอาหารสัตว์ในวันนี้ ได้ประสบการณ์มากมาย ได้เห็นได้เรียนรู้พฤติกรรมต่างๆของสัตว์ โดยเฉพาะพฤติกรรมการกิน ในวันนี้ได้เตรียมด้วงเพื่อนำไปเป็นอาหารของชะนี ดูพฤติกรรมต่างๆ พบว่าชะนีฉลาดมาก นอกจากนี้ยังได้เตรียมอาหารสำหรับเสือโดยการชำแหละเนื้อวัว แล้วไปใส่ในวัวจำลองที่ประดิษฐ์จากกระสอบและไม้ไผ่ แล้วนำไปโยนในกรงเสือและสังเกตพฤติกรรมการกินของเสือ จากกิจกรรมในวันนี้ได้ความรู้ใหม่เพิ่มเติมอีกมากมาย มีพี่ๆทางสวนสัตว์คอยให้ความรู้ ทำให้เราเข้าใจธรรมชาติของสัตว์มากยิ่งขึ้น

นางสาวนัติกา คิดเหมาะ ชั้นปีที่ 3 (กศ.บ.วิทยาศาสตร์-ชีววิทยา)

สวนสัตว์สงขลาเคยไปมาแล้วหลายครั้ง แต่ไม่เคยเป็นอาสาสมัครมาก่อนเลยค่ะ ซึ่งการไปครั้งนี้แม้กิจกรรมมีเพียงครึ่งวันแต่ก็สนุกมากๆเลยค่ะ ชอบตอนไปให้วุ้นหมี ถ้าไม่กลัวโดนหมีกินนิ้วก็อยากลองให้อาหารเองบ้างค่ะ เสียดายที่วันที่สอง ( 3 กค. 58) ติดภารกิจไม่ได้ไปร่วมกิจกรรมด้วย เห็นเพื่อนๆบอกว่าสนุกมาก มีไปที่คอกเสือด้วย อยากไปให้อาหารเสือบ้าง ปกติเคยมาแต่ชมสัตว์ แต่การเป็นอาสาสมัครที่นี่เปรียบเสมือนได้เลี้ยงสัตว์ ซึ่งชอบอยู่แล้ว ถ้าโอกาสหน้ามีกิจกรรมอย่างนี้อีกจะขอติดตามอาจารย์ไปอีกค่ะ ขอบคุณอาจารย์สำหรับกิจกรรมดีๆในครั้งนี้ด้วยค่ะ 

----------

Zoo volunteers: Feeding zoo animals

Zoo feeds today

ได้ไปทำอาหารให้หมีควายและหมีขอสมใจอยาก เมนูวันนี้คือวุ้นมะพร้าวแช่เย็น (ใส่น้ำมะพร้าว น้ำตาลทราย ผงวุ้น) และอีกสูตรนึงจะมีไข่แดงโรยหน้าวุ้น เพื่อให้เมนูหลากหลายด้วย

ทีมอาสาของวันนี้ มี เหมย กวาง มายด์ อิ๊ง (เอกอังกฤษ) และ อายกับแป้ง (เอกชีววิทยา ปี 4) พวกเราใช้เวลาช่วงเช้านั่งตุ๊กๆและขี่มอเตอร์ไซค์ไปเจอกันที่สนง.วิจัยของสวนสัตว์สงขลา

คุณยศ เจ้าหน้าที่มาสอนการทำอาหารให้สัตว์และให้ความรู้พวกเราว่าสัตว์ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร มีข้อจำกัดยังไงบ้าง ต้องระวังเรื่องอะไร

หมีขอกับหมีควายอายุมากแล้วร่วม 20 ปี ฟันไม่ค่อยดี จึงต้องกินของนิ่มๆ เช่นกล้วยและวุ้นมะพร้าว (รสชาติดีด้วยนะ พวกเราชิมกันแล้ว) แต่ต้องระวังเรื่องน้ำตาล คุณยศบอกว่าเอาแค่ให้มันมีรสหวานหน่อยเดียว เพราะสัตว์กินหวานมากก็ไม่ดีกับสุขภาพ (เหมือนกันคนนั่นแหละ)

เมื่อก่อนหมีเคยได้รับมะพร้าวเป็นลูกๆ เพื่อให้มันได้กัดและฉีกเอาเอง แต่ตอนนี้ไม่ได้แล้ว พอฟันไม่ดีนี่หากเสริฟลูกมะพร้าว จะทำให้มันปากเยินได้ 

ส่วนองุ่นที่เห็น เจ้าหน้าที่จะเอามาแช่แข็งในน้ำเฮลบลูบอยให้หวานเล็กน้อย เอาไปแช่เย็น และให้ลิงกิน  

เมนูอีกอย่างคือ ถั่วเขียวต้มน้ำตาล ให้สัตว์ตระกูล primate ประเภทลิงและชะนี (gibbon)

ไว้ไปเรียนรู้เมนูอาหารใหม่ๆอีกทีวันศุกร์นี้ "งานอาสาไม่เคยจบในครั้งเดียว"

--------------------

หมายเหตุ: ได้ศัพท์คำใหม่ feeds (n.) ซึ่งหากเป็น v. จะชินกันมากกว่าว่าหมายถึงให้อาหาร
เช่น I feed my black cat every day.
แต่เมื่อเติม s ลงไป หมายถึง "อาหารสัตว์"

คำว่า ชะนี ก็เลือนๆไปแล้ว ภาษาอังกฤษเรียกว่า gibbon นี่เอง

Songkhla street arts

Must see, the new street art at the old Songkhla town.

เติบโตมาในสงขลาเป็นเวลาครึ่งชีวิต พาเพื่อนๆทั้งไทยและเทศ นิสิตแลกเปลี่ยนมาเที่ยวก็บ่อย แต่ก็ยังพูดได้ไม่เต็มปากว่ารู้ทุกสิ่งอย่าง

ปิดเทอมนี้เลยถือโอกาสมาซาบซึ้งกับวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของสงขลาอย่างรู้ลึก รู้จริง ผ่านการอบรมมัคคุเทศก์เฉพาะวัฒนธรรมท้องถิ่น (เมืองเก่าสงขลา) ซึ่งจะใช้เวลาเรียนช่วงเสาร์อาทิตย์ทั้งหมด 16 ครั้ง (92 hr.) ตั้งแต่ 13 มิย. - 2 สค. 58

ที่เที่ยวแห่งใหม่ของเมืองเก่าสงขลาที่ฮอต ฮิต ในหมู่ผู้รักการถ่ายรูป upload ลง FB คงเป็น street arts ซึ่งตอนนี้มี 3 ที่แล้วนะ 

อันแรกนี่คือ "โรงน้ำชาฟุเจา" (เขียนบนกำแพงของร้านน้ำชา) ผ่านไปทีไหน จะต้องเห็นคนมารอถ่ายรูปไม่ว่างเว้น ตอนนี้ดังใหญ่ ได้ลงอนุสาร อสท. แล้วด้วยในฉบับมิย. 58

รูปที่ 2: มีเสียงวิจารณ์จากชาวบ้านเล็กน้อยว่าเป็นภาพหญิงแต่งกายโบราณ แต่ว่ากำลังเล่น smart phone ซึ่งดูไม่เข้ากับเรื่องราวในภาพ (หากจะว่าไปก็เข้ากับยุคสมัยปัจจุบันที่การใช้โทรศัพท์มือถือกลายเป็นเรื่องจำเป็นและแสดงฐานะ --ความคิดเห็นส่วนตัว) 

รูปที่ 3: รูปปั้นกรรมกรแบกกระสอบข้าวสาร ณ โรงสีแดงหับโห้หิ้น ซึ่งเคยเป็นสถานที่ที่ปัจจุบันกลายเป็นจุด check-in ของสาวกคนรักการถ่ายรูป และ pre-wedding outdoor studio สำหรับคู่รัก ที่ขอใช้หลักฉากแดงๆ มาเพิ่มความงามของภาพถ่ายเพื่อความทรงจำ :)

ผักเช้านี้: ขจร on a bus

shopping veggies in a public transport.

ซื้อผักบนรถสองแถว

การเดินทางด้วยรถสาธารณะมีอะไรให้ทำและสังเกตมากกว่าที่คิด เช้านี้ระหว่างนั่งรถสองแถวมามหาลัย
ตาเหลือบเห็นคุณยายพร้อมตะกร้าที่น่าจะนำผักไปขายที่ตลาด นอกจากพริกแล้วก็คุ้นๆว่าอีกอย่างน่าจะเป็น "ขี้เหล็ก" เลยพยายามจะเพ่งดูแบบใกล้ๆ และถามคุณยายว่าใช่ "ขี้เหล็ก" หรือไม่
(ในใจก็จินตนาการไปถึงแกงขี้เหล็ก เย็นนี้เรียบร้อยแล้ว อิๆ)

คุณยายและป้าๆบนรถบอกว่ามันคือ "ดอกขจร" !

เอ่อ...ยังงงๆว่ามันเอาไปทำอะไรได้บ้าง

คุณยายบอกว่าเอาไปใส่ไข่เจียวอร่อยนะ (ความคิดในหัวเรื่องอาหารมื้อเย็นเลยเปลี่ยนไปทันที
 กลายเป็นไข่เจียวดอกขจร :)

ว่าแล้วก็ซื้อซะเลย เอามาฝากเพื่อนๆด้วยดีกว่า
ขอบคุณคุณยายที่ทำให้การนั่งรถเช้านี้มีอะไรให้เรียนรู้ --ดอกขจร

ปล.กลับมาหาความรู้เรื่องดอกขจร เลยรู้ว่ามันมีประโยชน์ถึง 24 ข้อ อาทิ บำรุงตับ ไต หัวใจ และช่วยการขับถ่ายฯ ด้วยนะเออ

--------------

กิจกรรมทำงานได้ : รางวัลเข็มเชิดชูเกียรตินักกิจกรรม ม.ทักษิณ

"เรียนดี(น่าจะ) มีงานทำ แต่กิจกรรมทำงานได้"

ในฐานะอาจารย์ที่ปรึกษา(ฝ่ายบำเพ็ญประโยชน์)ขององค์การนิสิตประจำปี 2557 ขอแสดงความยินดีกับนิสิตนักกิจกรรมทุกคนที่ได้รับรางวัล"เข็มเชิดชูเกียรตินักกิจกรรม 2558" ถือเป็นการให้รางวัลเป็นกำลังใจกับนิสิตที่สละเวลาส่วนตัวเพื่อมาทำงานกิจกรรมส่วนรวมของมหาวิทยาลัยให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

ในฐานะคนทำกิจกรรมและเป็นที่ปรึกษาชมรมมาร่วม 10 ปี ไม่ว่าจะเป็นชมรมอาสาพัฒนาชนบท ชมรมอังกฤษเพื่อการพัฒนา ชมรมคนสร้างฝัน และที่ปรึกษาองค์การนิสิต เวลาที่ได้เห็นนิสิตร่วมแรงกันจัดกิจกรรม รู้สึกยินดีกับพวกเค้าที่ได้ฝึกการทำงานซะตั้งแต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัย เชื่อแน่ว่าหากพวกเค้าจบไป จะสามารถทำงานได้ดี เพราะได้เรียนรู้กระบวนการทำงานร่วมกัน การแก้ปัญหาเฉพาะหน้าและการเป็นผู้นำผู้ตามที่ดีมาแล้ว

ในฐานะอาจารย์ผู้สอน ดีใจที่เห็นนิสิตเติบโตเป็นพลเมืองที่ดีของสังคมที่ตนเองอยู่ บางคนอาจจะการเรียนไม่ได้เด่นนัก แต่เมื่อมาทำกิจกรรมสามารถแสดงศักยภาพที่ตนเองมีได้อย่างน่าทึ่ง 

มันเป็นส่วนหนึ่งให้เวลาที่มาร่วมงานกิจกรรมของมหาวิทยาลัย แม้จะต้องมาในเวลากลางคืน หรือเสาร์ - อาทิตย์ ก็รู้สึกยินดี มิมีปัญหา หากจะได้มาเห็นความตั้งใจในการทำงานของพวกเค้า 

องค์การนิสิตปี 2557 ภายใต้การนำของนายกลิฟท์ ณัฐพล ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพและเห็นถึงความทุ่มเทเพื่อความก้าวหน้าของมหาลัย เวลาเปิด FB: TSU SOCIETY และเห็นลิฟท์มาโพสท์แจ้งความคืบหน้าปัญหาต่างๆที่นิสิตเข้าไปบ่น หรือร้องเรียน ได้เห็นการทำงานและวิธีตอบคำถามอย่างสุภาพและมีอารมณ์ขัน ทำให้รู้ว่าทีมงานองค์การฯชุดนี้เลือกคนไม่ผิดจริงๆ 

ขอชื่นชมไปยังทีมงานองค์การฯคนอื่นๆที่ทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และมีรอยยิ้มเสมอ 

ขอบคุณสำหรับชาเย็น เวลาจัดงานต่างๆ (ของชอบของเราเลย อิๆ) 

ขอปรบมือดังๆให้นิสิตนักกิจกรรมทุกคนและนิสิตเอกอังกฤษที่ได้รับรางวัลนี้

แบรี่ ตั้ม กศบ. ปี 4 (ประธานฝ่ายศิลปวัฒนธรรม) 

แตน จอย กศบ. ปี 4

เดือน เฟิร์น เจนจิรา (เอกอังกฤษ ศศบ.ปี 3)

เบเต้ & กลูต้า กศบ. ปี 3 

การจัดงานนี้เมื่อคืน เสาร์ 30/5/58 นอกจากการแจกรางวัลแล้ว ก็ยังมีการแสดงฮาๆจากหนังตะลุงคน ซึ่งเราดูการแสดงอื่นๆของพวกเค้ามาตั้งแต่ตอน ปี 1 จนพวกเค้าจบ แต่ละคนแสดงโดยเก็บมุขมาจากเหตุการณ์ในมหาลัยเอามาล้อเลียนได้น่าหยิกมากๆ 

และการแสดงที่แสนตื่นตา ตื่นใจ ลุ้นไปกับ "มวยไชยา" ที่คว้ารางวัลระดับภาคใต้มาแล้ว ก็ทำให้ผู้ชมนั่งไม่ติดพื้น ร่วมลุ้น กลัวพวกเค้าจะผิดคิว อิๆ 

ขอบคุณภาพสวยๆบางส่วนจากแจ๊ค กิตตินันท์ (ตากล้องประจำองค์การนิสิตที่ช่วยถ่ายรูปให้ และเป็นตากล้องตลอดงานค่ะ ขอชื่นชมผลงานมา ณ ที่นี้)

EM Ball: For Songkhla Lake and us

วันนี้ (เสาร์ 14/3/58) เหล่าอาสาสมัครนิสิตมหาวิทยาลัยทักษิณ จำนวน 50 คน ภายใต้โครงการธนาคารนิสิตจิตอาสาของคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์: ประจำเดือนมีนาคม 2558 ตอนรักษ์เลสาบด้วย EM Ball มาบำเพ็ญประโยชน์ร่วมกัน 

นิสิตขี่มอเตอร์ไซค์ นั่งตุ๊กๆมาร่วมกันทำ EM Ball ณ วัดโคกเปี้ยว 

ตำบลเกาะยอ โดยมีจุดประสงค์เพื่อนำใช้ในการช่วยบำบัดน้ำเสียในทะเลสาบสงขลา

เป้าหมายของวัดโคกเปี้ยวคือให้ได้ 1 ล้านลูกเพื่อนำไปโยนลงทะเลในวันที่ 5/12/58 

วันนี้ครึ่งเช้าเหล่าอาสาทำกันได้ประมาณ 1000 ลูก

นิสิตหลายคนไม่เคยรู้จักการทำ EM Ball มาก่อน ก็ได้มาเรียนรู้การทำ และยังได้เพื่อนใหม่ต่างวิชาเอก ทั้งเอกไทย เทคโนฯ นิติฯ จิตวิทยา อังกฤษ เศรษฐศาสตร์ พลศึกษา การปกครองท้องถิ่น

กิจกรรมการทำงานอาสา ข้อดีข้อหนึ่งคือ การลดการนึกถึงตัวเอง และรู้จักการเผื่อแผ่ รวมทั้งมีน้ำใจกับคนอื่นและสิ่งแวดล้อม หากนิสิตทำบ่อยๆ จะเป็นการขัดเกลาจิตใจตนให้เป็นคนที่ใครๆก็รักและชื่นชม

สำหรับเรา เป็นการรู้จักลูกศิษย์มากขึ้น นิสิตส่วนใหญ่ที่ทำงานอาสาคราวนี้ไม่ได้เป็นนิสิตที่เคยสอนมาก่อน การได้ทำความรู้จักพวกเค้าซึ่งมีใจอาสา ทำให้เราชื่นใจที่มีนิสิตดีๆ พลังนิสิตจิตอาสามีอยู่จริง แค่มีคนชี้นำ นิสิตก็พร้อมจะทำและสนุกไปกับมัน

หลายคนกำลังมองหางานอาสาฯทำ เราเลยได้ช่องขายสินค้า เอ๊ย ไม่ใช่ ปชส.กิจกรรมอาสาของคณะฯ ต่อไป ครั้งหน้าจะพาอาสาฯไปธนาคารปู และลุยโคลนเก็บฝักโกงกาง

ขอบคุณหนูนาและน้องมน ที่มาเยี่ยมชมและอาสาพานิสิตกลับมหาลัย มา ณ โอกาสนี้

EM Ball: My new voluntary activity

บ่ายวันนี้ (เสาร์ 7/3/58) เราใช้เวลาว่างจากการตรวจข้อสอบquiz วิชา Academic Reading  ไปหัดทำ EM Ball (Effective Microorganism Ball) ที่วัดโคกเปี้ยว ตำบลเกาะยอ  ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านไปแค่ 1 กม. 

 ที่นี่ยังต้องการแรงงานจำนวนมากเพื่อผลิตให้ได้ 1 ล้านลูกภายในวันที่ 5 ธันวาคม

นิสิตจากราชภัฏสงขลาจำนวน 15 คน นั่งทำกันอยู่แล้ว หลังจากเราสัมภาษณ์หลวงพี่และแจ้งว่าวันเสาร์หน้าจะมีนิสิตจากมหาลัยทักษิณจะเข้ามาช่วยทำ เราก็ลงมือหัดทำ เพื่อเรียนรู้เอาไว้สอนนิสิตสัปดาห์หน้า (การเป็นครูทำให้ต้องทำตัวรู้มากกว่าลูกศิษย์ และใฝ่รู้ใฝ่เรียน เพื่อว่าจะได้มีเรื่องเล่าจากประสบการณ์จริง แทนที่จะเล่าหรือสอนจากตำรา เพราะนี่คือวิชาสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตนอกชั้นเรียน

แอบดีใจที่การปั้นลูกบอลของเราผ่าน Q.A. (quality assurance) จากหลวงพี่ ซึ่งเดินสำรวจการทำของนิสิต และเมื่อเห็นว่าลูกบอลลูกไหนร้าว ก็จะเอามาให้นิสิตทำใหม่ โอ้ว...ของเรารอดพ้นสายตาแหลมคมของหลวงพี่ ไม่ต้องทำใหม่

ภูมิใจๆ

-----------

ดีใจที่มีกิจกรรมอาสาฯให้ทำใกล้บ้าน เพราะเรากำล้งมองหากิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ที่หลากหลายให้นิสิตได้เลือกทำ (รวมถึงกิจกรรมที่เรายังไม่เคยทำมาก่อนด้วย เวลาเราลงมือทำจะได้สนุกไปกับนิสิตและกิจกรรมที่ทำ อิๆ)

กลับมาจากวัด เราเลยรีบมาเขียนข้อความปชส.เพื่อเชิญชวนนิสิตไปทำด้วยกัน

โครงการธนาคารนิสิตจิตอาสา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ประจำเดือนมีนาคม 2558

ขอเชิญนิสิตที่สนใจเก็บชม.กยศ. / สร้างสำนึกรับผิดชอบต่อสังคม ด้วยการทำ EM Ball เพื่อช่วยรักษาสภาพน้ำในทะเลสาบ

เข้าร่วมโครงการรักทะเลสาบด้วย EM Ball 
ณ วัดโคกเปี้ยว ตำบลเกาะยอ อ.เมือง สงขลา

วันเสาร์ 14/3/58 ( 8.30 - 12.00 น.)

มีรถรับส่งและอาหารเที่ยงค่ะ

ทางวัดมีเกียรติบัตรให้อาสาสมัครด้วยนะคะ

หากสนใจหรือมีข้อสอบถาม ติดต่อทาง inbox ได้เลยค่ะ

---------------

ความเดิม: 

ศุกร์ 6/3/58

บางครั้งงานอาสาก็อยู่ใกล้บ้านนิดเดียว ไว้พรุ่งนี้จะปั่นจักรยานไปถามรายละเอียดจากเจ้าอาวาส เพื่อจะได้ชักชวนนิสิตมาช่วยๆกัน

รับอาสาสมัครทำ EM Ball เพื่อช่วยปรับสภาพน้ำในทะเล ของวัดโคกเปี้ยว ตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง สงขลา โดยทางวัดตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะทำให้ได้ 1 ล้านลูกในปี 2558 (?)

โดยทั่วไปเมื่อพูดถึงงานอาสาฯด้านสิ่งแวดล้อม พวกเรามักจะนึกถึงการปลูกป่าชายเลน เก็บขยะกันเป็นหลัก

การทำ EM Ball จะเป็นตัวเลือกหนึ่งให้เหล่าบรรดาอาสาฯได้เรียนรู้การทำดีเพื่อให้ธรรมชาติอยู่กับเราไปนานๆ

เรียงความ: ประสบการณ์อาสา ณ โสสะ

                                                                                                        31/1/58

หลายๆ คนเกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่น มีพ่อมีแม่เป็นผู้เลี้ยงดูและให้การสนับสนุน มีสิ่งแวดล้อมและสังคมที่ดีสำหรับการเติบโต ในขณะเดียวกันก็ยังมีเด็กอีกหลายๆ คนที่เติบโตมาท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่แย่ พ่อแม่ทิ้งไป ไม่มีใครเหลียวแล สถานที่สุดท้ายที่พวกเขามาอาศัยคือหมู่บ้านเด็กกำพร้า

                ผมพูดได้เลยว่าผมเป็นอีกคนหนึ่งที่เกิดมาโชคดี มีครอบครัวที่สมบูรณ์ครอบครัวหนึ่งก็ว่าได้ มีโอกาสได้รับการศึกษาดีๆ ทั้งโรงเรียนและระดับมหาวิทยาลัย สิ้นเดือนมกราคมที่ผ่านมาผมโอกาสได้ไปดูการเป็นอยู่ของน้องๆที่หมู่บ้านเด็กกำพร้าแห่งหนึ่งในหาดใหญ่ คือหมู่บ้านเด็กโสสะ ณ สถานที่แห่งนี้ น้องๆจะมาจากหลายๆจังหวัดมาอยู่รวมกันเป็นบ้าน แต่ละบ้านจะมีพี่เลี้ยงคอยดูแล น้องๆเขาเรียกกันว่าแม่ครับ แม่หนึ่งคนประจำในแต่ละบ้านนี้เข้าต้องดูแลเด็กครั้งหนึ่งทีละหลายๆคน คนเพียงคนเดียวดูแลคนหลายๆ คนแน่นอนว่าการดูแลคงจะทั่วถึงยาก  ผมจะเล่าให้ฟังคร่าวๆ นะครับว่าวันนั้นผมไปช่วยแบ่งเบาภาระแม่คนนี้ยังไงบ้าง

                “ พี่ๆ หนูขอขี่คอพี่หน่อย”  เมื่อเดินทางถึงหมู่บ้านครั้งแรกมีน้องผู้หญิงคนหนึ่งตัวเล็กๆ มาขอขี่คอผมครับ ขณะที่น้องขี่คอก็ได้คุยกับน้อง ผมรับรู้ได้ถึงความไร้เดียงสา ความร่าเริงสดใส หลายๆคำถามที่ผมได้ถามไป ผมกลับมาคิดกับตัวเองเสมอว่าเราโชคดีกว่าน้องเขามากๆเลย น้องเขาข้าวเช้าไม่เคยได้กิน ของเล่นก็ไม่มีให้เล่น น้องคนนี้ชื่อ “เพลง” ครับ วันนั้นเขาติดผมมากถึงกับขนาดที่ว่าจะขึ้นรถกลับด้วยครับ

                นอกจากนี้ผมก็ได้ให้น้องคนอื่นๆ เขียนตามคำบอก อ่านนิทานให้น้องเขาฟังบ้าง ให้น้องท่อง A – Z ทายปริศนาจากคำ รวมถึงพับจรวดปาแข่งกับน้องๆ สนุกดีครับ มีน้องๆหลายคนชื่นชอบกีฬาฟุตบอล แต่น่าเสียดายที่น้องเขาไม่มีลูกฟุตบอลให้ฝึกฝนทักษะ

               

เกือบลืมบอกไปครับว่ากิจกรรมครั้งนี้ผมมีโอกาสได้รู้จักกับกลุ่มนิสิตชาวจีนด้วย แต่ละคนก็น่ารักไม่แพ้กับเด็กๆเลยครับ ต้องขอขอบคุณ อ.ดิญะพร  ที่เชิญชวนผม ซึ่งถ้ามีโอกาสและเวลาว่างอีกผมเข้าร่วมแน่นอนครับ

                                                ---------------------------

เรียงความ: ประสบการณ์อาสา ณ โสสะ

เมื่อวันเสาร์ที่ 31 มกราคม ที่ผ่านมา ฉันกับเพื่อนในเอกภาษาอังกฤษอีก 2 คน และเพื่อนนักเรียนชาวจีน รวมทั้งอาจารย์นก ดิญะพร พวกเราได้ไปเยี่ยมน้องๆเด็กกำพร้า บ้านเด็กโสสะ ที่หาดใหญ่ การได้ไปร่วมเล่นและทำกิจกรรมพูดคุยกับน้องๆในวันนั้น ทำให้ฉันได้รับประสบการณ์และความประทับใจในหลายสิ่งหลายอย่างที่ได้เห็นและมีโอกาสได้ทำ

สำหรับฉัน การได้ไปเยี่ยมน้องๆในครั้งนี้มันทำให้เกิดความรู้สึกสงสาร เศร้าใจ ที่เห็นน้องๆบางคนดูเหงาๆก่อนที่พวกเราจะเข้าไปเล่นกับพวกน้องๆ และฉันก็มีความสุขที่สามารถทำให้น้องๆได้มีรอยยิ้ม เวลามาทำกิจกรรม พูดคุย และเล่น กับพวกเรา จากการที่ได้ไปเยี่ยมน้องๆในวันนั้น ฉันอยากบอกว่าน้องๆที่นั่นเป็นเด็กดีและน่ารักมาก ฉันรู้สึกดีใจที่มีน้องๆมาชวนฉันเล่นกับพวกเขา บางคนก็มากอดคอฉัน บางคนก็มาขอให้เล่านิทาน หรืออ่านหนังสือให้ฟัง  ในระหว่างที่ฉันเดินทางกลับจากบ้านเด็กโสสะ การมีโอกาสได้ไปที่นั่นมันทำให้ฉันหันกลับมามองย้อนดูตัวเองว่า ตัวฉันเองโชคดีมากที่เกิดมามีพ่อแม่ คอยให้ความรัก เลี้ยงดู เอาใจใส่ และเติบโตมาจนทุกวันนี้ และก็รู้สึกหดหู่ใจเมื่อนึกถึงภาพของน้องๆและได้ยินเรื่องของน้องคนหนึ่งที่ถูกคนเป็นแม่นำมาฝากเอาไว้ที่นี้ แต่เหตุผลกลับฟังดูแย่มาก ฉันรู้สึกสงสารน้องคนนั้นมากและฉันคิดว่าน้องๆที่นั้นพวกเขาหลายคนคงขาดความรักจากผู้เป็นพ่อแม่ ทำให้ฉันรู้สึกอยากอยากแบ่งปัน ความรัก อบอุ่น ให้กับน้องๆ ให้พวกเขาได้ มีรอยยิ้มสดใส และมีความสุข ถึงแม้ว่า จะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่ฉันก็ดีใจ ที่มีส่วนร่วมทำให้น้องๆดูร่าเริง และมีเสียงหัวเราะ ซึ่งวันนั้นก็เป็นวันที่ทำให้ฉันเกิดความทรงจำดีๆและมีความสุขมากๆ

สุดท้ายนี้ ฉันอยากบอกว่าถ้าหากใครได้มีโอกาส หรือมีเวลาว่าง ฉันอยากให้พวกคุณได้ลองไปสัมผัส พูดคุย หรือทำกิจกรรมร่วมกับน้องๆดูสักครั้ง ฉันเชื่อว่ามันจะทำให้คุณมองเห็นอะไรหลายอย่างมากมาย และถ้าเราลองคิด เราก็จะได้ข้อคิดที่ดีหลายข้อ และหนึ่งในนั้น สำหรับตัวฉัน คือ การมีสติ การรู้จักคิดให้รอบคอบ การใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง  และการคิดถึงสิ่งที่จะตามมาหากเราไม่คิดให้ดี ให้ถี่ถ้วน ก่อนจะทำอะไรลงไป เพราะบางทีความผิดพลาด มันอาจจะไม่ได้ส่งผลแค่ที่เรา แต่มันส่งผลถึงคนอื่นด้วย และอาจจะกลายเป็นปัญหาหนึ่งของสังคม ไม่ต้องนึกถึงอะไรที่ไหนให้ไกลเลย  คุณคิดว่าที่น้องๆพวกนี้ต้องกลายมาเป็นเด็กกำพร้าเพราะอะไร? ไม่ใช่เพราะความไม่รู้จักคิดให้ดี หรือ ขาดความรับผิดชอบหรอกหรือที่เป็นสาเหตุ ดังนั้น จงเตือนตัวเองเสมอว่าให้มีสติ และนึกถึงผลที่จะตามมาในสิ่งที่เราจะกระทำด้วยเช่นกัน

                                                                                 วิชิตา ศศบ. เอกอังกฤษ ปี 3 

เรียงความโครงการส่งเสริมการอ่าน: บ้านสงขลา ( 9)

           จากการที่ไปสถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า ความประทับใจที่สัมผัสได้เลยคือ มีความรู้สึกว่านี่เป็นครั้งแรกที่ได้มาสถานสงเคราะห์ ได้มาช่วยเหลือในสิ่งที่พอมีกำลัง ที่ช่วยได้แก่น้องๆที่สถานที่แห่งนี้ ประทับใจมากที่เห็นน้องๆชื่นชอบในสิ่งที่เราทำ เช่น เราอ่านนิทานให้เขาฟัง เขาดูมีความตั้งใจและสนใจในสิ่งที่เราอ่าน เขาดูมีความหวัง เขามีความสุขกับสิ่งที่เราทำให้  

          ดิฉันมั่นใจว่าแม้ดิฉันจะไม่ได้เข้าไปหาเด็กได้ทุกคน เข้าไปหาได้เพียงบางคน แต่สัมผัสได้เลยว่า สถานที่แห่งนี้ได้พยายามเติมความอบอุ่นให้แก่เด็กๆ เด็กๆดูสนุกสนาน น้อยคนนักที่จะซึมเศร้า เด็กๆ ดูสนิทสนมกับผู้ที่ดูแลพวกเขา โดยดิฉันได้ยินเขาเรียกบุคคลเหล่านั้นว่า แม่ เด็กๆดูมีความเคารพในแม่ของพวกเขา และใช้ชีวิตอยู่ในสถานที่แห่งนี้อย่างสนุกสนาน ร่าเริงเฉกเช่นเด็กปกติทั่วไป                                                                                                                    

การไปครั้งนี้นอกจากจะประทับใจในตัวเด็กแล้วๆ ยังได้ประสบการณ์ดีๆอีกมากมาย ทำให้เรารู้ว่า เวลาย่อมมีค่าเสมอ ถ้าเราใช้ให้ถูกต้อง เด็กเหล่านี้อาจจะดื้อบ้างแต่ทุกอย่าง ในชีวิตพวกเขาถูกจัดเป็นระบบ ด้วยคำว่าเวลามาเกี่ยวข้อง พวกเขามีเวลาทานอาหาร เวลาไปโรงเรียน เวลาทำการบ้าน เวลาเล่น ทุกอย่างจึงทำให้เห็นว่าเวลานั้นสำคัญ ไม่ว่าเราจะเป็นใครอยู่ที่ไหนก็ตาม

                                                                                           ปานลดา ศศบ.ภาษาไทย ปี 3 

------------------------------------------------------------------------------------------------

เรียงความโครงการส่งเสริมการอ่าน: บ้านสงขลา ( 8)

 

ประสบการณ์อาสา ณ บ้านสงขลา

                สภาพสังคมในปัจจุบันถือเป็นสังคมที่ประสบกับปัญหาในหลายๆด้าน ทั้งในด้านของเศรษฐกิจ การเมืองการปกครองและความเป็นอยู่ของคนในสังคม ปัญหาเหล่านี้ส่งผลให้เด็กหลายๆคนขาดการดูแลจากพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด บางคนก็ถูกทอดทิ้งตั้งแต่ยังเป็นเด็ก หรือที่เราเรียกกันว่า “เด็กกำพร้า” เด็กเหล่านี้ต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น ทั้งภาวะขาดแคลน การถูกเอารัดเอาเปรียบ การถูกทอดทิ้งและปัญหาต่างๆอีกมากมาย ที่เขาเหล่านั้นต้องเผชิญหน้าและต้องทนยอมรับชะตากรรม
                โดยปกติแล้ว ครอบครัวที่สมบูรณ์นั้น ต้องประกอบไปด้วย พ่อ แม่ และลูก แต่เด็กบางคน เขาต้องเติบโตมาโดยที่ขาดพ่อไร้แม่ ถึงแม้ว่าเขาเหล่านั้นจะสามารถเติบโตได้เหมือนเด็กทั่วๆไปก็ตาม แต่สิ่งที่เขาต่างไปจากคนอื่นก็คือ พัฒนาการทางด้านจิตใจ ความรู้สึก ความคิด ความสุข เขาขาดคนที่จะมาช่วยหล่อหลอม ให้ความรัก ความอบอุ่น และเป็นผู้ที่อยู่ใกล้ชิดคอยอบรมสั่งสอนเขาให้เติบโตขึ้นมาอย่างเด็กคนอื่นและโดยทั่วไปเมื่อเด็กขาดแม่ก็เท่ากับเขาขาดความมั่นคงในการใช้ชีวิต มีความเสี่ยงในหลายๆด้าน สิ่งเหล่านี้จะทำให้เขาเสี่ยงที่จะกลายเป็นปัญหาของสังคมได้มากกว่าเด็กที่มีครอบครัว เขามีเพียงครูพี่เลี้ยงที่คอยดูแล สั่งสอนและเป็นคนที่คอยเลี้ยงดูให้เค้าเติบโตขึ้นและสามารถอยู่ในสังคมได้อย่างปกติสุข
                ถึงแม้ในปัจจุบันจะมีการรณรงค์ในเรื่องของปัญหาเด็กและเยาวชน มีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องหลายๆหน่วยงานที่ยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ ให้ความสำคัญกับเรื่องของปัญหาเด็กกำพร้าแต่ถ้าเทียบกับจำนวนของเด็กที่ต้องประสบกับปัญหาเหล่านี้ ความช่วยเหลือจากหน่วยงานก็แทบจะไม่เพียงพอต่อความต้องการหรือเนื่องจากปัญหาของเด็กและเยาวชนเป็นปัญหาที่แก้ไขได้ยากและนับวันยิ่งจะทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น ถึงแม้ว่าประเทศจะมีการพัฒนา ก้าวไปข้างหน้า การศึกษาจะกระจายไปทั่วทุกภูมิภาคแต่ปัญหาเหล่านี้ก็ยังคงเป็นปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้และยิ่งสะสมมากขึ้นเรื่อยๆอีกด้วย
                หลายๆครั้งที่เรามักจะท้อแท้กับการใช้ชีวิต หรือเหนื่อยล้ากับการทำอะไรสักอย่าง เราอาจจะคิดว่า

“ ทำไมชีวิตของเราถึงแย่อย่างนี้? ” หรือเราอาจจะคิดว่า “ ทำไมเราถึงโชคร้ายจัง? ” แต่หากเรามองไปถึงสังคมในปัจจุบัน มองเด็กและเยาวชนกลุ่มหนึ่งที่เขาถูกทอดทิ้ง ไม่มีแม้กระทั่งผู้ปกครอง ขาดพ่อไร้แม่ เขาต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆมากมายที่เข้ามาในชีวิต เมื่อเรามองย้อนไปแล้วเราจะรู้ว่าเราโชคดีแค่ไหนที่เรามีครอบครัวที่สมบูรณ์ได้รับโอกาสทางการศึกษาที่ดี  ได้เติบโตมาจากครอบครัวที่สมบูรณ์ให้ความอบอุ่นเลี้ยงดูเรามาอย่างดี เมื่อเราคิดเช่นนี้ก็จะทำให้เรามีแรงผลักดันที่จะก้าวไปข้างหน้าได้อย่างมั่นคง

                เมื่อเรามีโอกาสที่ดีในหลายๆเรื่อง ทั้งในเรื่องครอบครัว การใช้ชีวิต การศึกษา เราก็ไม่ควรที่จะมองข้ามปัญหาสังคมเหล่านี้ โดยเฉพาะในเรื่องของปัญหาเด็กและเยาวชน เราควรจะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ เช่น เวลาว่างจากการเรียน ไปทำหน้าที่ของความเป็นมนุษย์ให้สมบูรณ์ โดยการรู้จักสละเวลา รู้จักการให้ ให้ความรัก ความอบอุ่น ความรู้แก่เด็กๆที่เขาขาดโอกาสในหลายๆด้าน ไม่จำเป็นว่าเราจะต้องช่วยเหลือเขาด้วยกำลังทรัพย์เพียงอย่างเดียว แต่สิ่งที่สำคัญมากไปกว่านั้นที่เราจะให้เขาได้ นั่นก็คือ กำลังกาย กำลังใจ ที่เราสามารถให้เขาได้ด้วยความยินดีและเต็มใจ

                จากการที่ดิฉันได้มีโอกาสไปช่วยเหลือ ดูแลเด็กๆ มีโอกาสได้ไปพูดคุย เล่านิทานให้น้องๆฟัง สอนการบ้านและเล่นกับพวกเขาเหล่านั้น ทำให้ดิฉันรู้เลยว่า ยังมีคนอีกจำนวนมาก ที่เขาต้องการความช่วยเหลือจากสังคม ต้องการความรัก ความอบอุ่น เพราะชีวิตเขาเติบโตขึ้นมาอย่างน่าสงสาร ชีวิตที่ขาดพ่อไร้แม่ ต้องเผชิญกับปัญหาที่รายล้อมเข้ามาในชีวิต เขาต้องการเพื่อน ต้องการความรักและความอบอุ่น หลายๆครั้งที่ได้เห็นรอยยิ้มจากพวกเขาเหล่านั้นทำให้ดิฉันมีความสุขเป็นอันมาก รู้สึกดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของรอยยิ้มเล็กๆนั้น ดีใจที่ทำให้เขาเกิดความสุขและสนุกไปกับสิ่งที่ดิฉันเต็มใจและยินดีที่จะทำให้ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการช่วยเหลือเพียงเล็กๆน้อยๆก็ตาม และดิฉันก็เชื่อแน่ว่า เด็กๆเหล่านั้นก็ต้องมีความสุขมากๆเช่นกัน ที่มีพวกเราเข้าไปมอบความรักความเป็นมิตรให้แก่พวกเขา

                ประสบการณ์ของการได้มีโอกาสเข้าไปดูแลน้องๆ ทำให้ดิฉันรู้จักกับการเป็นผู้ให้มากยิ่งขึ้น ทำให้เรารู้จักกับความอดทน ความเสียสละ ความมีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อกันและสิ่งสำคัญ คือทำให้ดิฉันมีกำลังใจในการเรียนมีแรงผลักดันในการใช้ชีวิตมากยิ่งขึ้น ซึ่งสิ่งเหล่านี้ถือเป็นสิ่งที่ดีที่จะทำให้เราเป็นคนที่สมบูรณ์มากยิ่งขึ้น การที่เรารู้จักทั้งการเป็นผู้ให้และผู้รับที่ดีนั้นจะทำให้เราเกิดรอยยิ้มแห่งความสุข ทั้งสุขที่ได้เป็นผู้ให้และสุขที่ได้เป็นผู้รับ 

                สิ่งตอบแทนที่มีค่ามากที่สุดสำหรับดิฉันนั่นก็คือ รอยยิ้มของเด็กๆ มันทำให้ดิฉันรู้สึกยิ้มได้ตลอดเวลาที่ได้ทำกิจกรรมกับพวกเขา รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก รู้เพียงแค่ว่า อยากจะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้น้องๆมีรอยยิ้ม มีความสุข และถ้ามีโอกาสก็อยากจะไปดูแลน้องๆอีก ถึงแม้จะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ
แค่วันละ 1 ถึง 2 ชั่วโมงก็ตาม แต่ก็ถือเป็นช่วงเวลาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม ความประทับใจ และความสุขที่เอ่อล้นอยู่ในหัวใจ

                                                                                                         ทรรษรีย์      ศศบ. ภาษาไทย