สี่คนที่ทำให้ฉันประทับใจ: เพทาย

คนอาจจะคิดว่าคนที่แรกฉันจะเขียนคืออาจารย์ของฉัน แต่คุณคงคิดผิด
คนที่แรกที่ฉันอยากจะเขียนคืออ.ชาวต่างชาติ คือ อ.Joseph 

อ.มาจากประเทศอเมริกา เขาสอนภาษาอังกฤษให้นักเรียนที่เรีนยวิชาเอกภาษาอังกฤษ อ.มีรูปร่างสูงและผอม ในมหาวิทยาลัยเราคนตะวันตกมีไม่กี่คน ดังนั้นอ. Joseph เป็นคนที่ทำให้เรารู้สึกประทับใจ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก อ. Joseph ทำให้ฉันรู้สึกประทับใจ ไม่เพียงเพราะว่าเขาเป็นอ.ฝรั่งเท่านั้น แต่เพราะว่าเขาเป็นอาจารย์คนหนึ่งที่ตั้งใจสอนนร.และเสียสละตัวเองเพื่อการศึกษา ก่อนที่จะรู้จักเขา ฉันคิดว่าเขาเป็นคนไม่ค่อยชอบพูดกับคนอื่น แต่จริงๆแล้ว เขาเป็นคนดีมากและใส่ใจนร.มาก เวลาสอนหนังสือก็ตั้งใจสอน นอกจากนี้ในบางครั้งเขายังเป็นคนที่น่ารักมาก


คนที่สองที่ทำให้ฉันประทับใจคือ อ.นก

 ครั้งแรกที่เราเจอกันอยู่หน้าตึกคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ เขาบอกเราว่ากลางคืนจะมีปาร์ตี้ ไปดูได้นะ สนุกสนานมาก เขายิ้มอย่างกระตือรือร้น หลังจากนั้น ทุกครั้งเราได้เจอเขา เขาก็มีข่าวที่เกี่ยวกับกิจกรรมต่างๆนานามาบอกและเชิญพวกเราเข้าร่วมด้วย ตอนวันปีใหญ่ เขายังเชิญเราไปเที่ยวบ้านเขา เราขี่จักรยานไปตามริมถนนด้วยกัน ไปเยี่ยมเด็กๆที่ไม่มีพ่อแม่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่อยู่หาดใหญ่ ประสบการณ์ครั้งหนึ่งที่ประทับใจที่สุดคือไปเที่ยวจังหวัดตรังกับนักเรียนของวิชาเอกภาษาอังกฤษ เราจึงพูดล้อเล่นว่า เราเปลี่ยนวิชาเอกแล้วหรือเปล่า

มรกต & อ. นก

อ.นกเป็นคนที่ทำให้ฉันรู้สึกประทับใจ อาจารย์นกเป็นคนที่ใจดีและชอบเข้าร่วมกิจกรรมด้วย เขาสอนภาษาอังกฤษ พอพวกเรารู้จักกันไม่นาน อ.นกก็ชวนพวกเราไปเที่ยวบ้านของเขาอยู่เกาะยอ ก่อนที่จะไปเที่ยว อ.บอกให้พวกเรารู้ว่าจะทำอาหารไทยเลี้ยงพวกเรา พวกเราก็ทำอาหารจีนเลี้ยงอาจารย์นกด้วย แต่ถึงวันนี้นพวกเราทำก๋วยเตี๋ยวจีน และอ.ไม่ทำอาหารแล้ว เพราะว่าคนไทยไม่มีนิสัยกินข้าวกับกินก๋วยเตี๋ยวรวมกัน ซึ่งเรากินก๋วยเตี๋ยวจีนอย่างเดียวตอนเที่ยง นี้ทำให้ฉันรู้สึกว่าอาจารย์เป็นคนตามเพศและสนุก แล้วหลังจากพวกเรากินเสร็จ อ.ชวนพวกเราไปขี่จักรยานไปเที่ยวตามถนนที่ติดริมทะเล ขี่จักรยานออกไปไม่ไกล ฝนจะตก อ.นกเรียกเรากลับเร็วๆ แต่ระหว่างเวลากลับบ้านของอาจารย์ ฝนเริ่มตกและยิ่งตกยิ่งหนัก แถวนี้ก็ไม่มีที่ให้หลบฝน ซึ่งขี่ตากฝนจนเปียกเฉอะแฉะ ถึงบ้านอาจารย์นกแล้วจึงเปลี่ยนเสื้อผ้า กินขนมที่อาจารย์หอมมาก แล้วเพื่อนๆเล่นหมากกับอ.นก ฉันกับเพทายอ่านหนังสือของอ. ไม่นานก็นอนอยู่โซฟาอ่านหนังสือ ฝนตกอยู่ ในหัวใจฉันรู้สึกสงบ เพราะอ.นกเป็นคนง่ายๆ เราจึงได้ความสุขแบบนี้แหละ ทำอะไรก็ได้ตามใจ ระหว่างพวกเรากับอ.นกเหมือนกับเพื่อนๆ

นอกจากนี้ อ.ก็ชวนเราเป็นอาสาสมัครและเข้าร่วมกิจกรรมของเอกอังกฤษด้วย ซึ่งอ.นกเป็นคนใจดีจริงๆ ฉันก็ขอบคุณเขามาก

มรกต
นิสิตชาวจีน ปี 2559-2560

วิถีพัทลุง: เมื่อเรียนรู้ความมั่นคงทางอาหารกับชาวต่างชาติ

Never stop learning: เพราะทุกวันคือการเรียนรู้

หลายครั้งที่เราเลือกเดินทางไกล ออกจาก comfort zone ของตนเอง ไปเรียนรู้โลกและวัฒนธรรมของชาติอื่นๆ แต่จริงๆแล้วแค่การเป็นล่ามให้กับชาวต่างชาติ เรียนรู้จากคำถาม ความคิดของพวกเค้า ก็ราวกับว่าเราได้ท่องโลกไปกับเค้าด้วย

ประหลาดใจทุกครั้งที่เห็นชาวต่างชาติตื่นเต้นและชื่นชมกับวัฒนธรรมไทยในชนบท วัฒนธรรมหรือวิถีท้องถิ่นที่คนไทยหลายคนละเลยไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องควายน้ำ การยกยอ การขึ้นตาลโตนด ทำน้ำตาลแว่น

เสน่ห์ประเทศไทยคงอยู่ตรงนี้ล่ะ ตรงวิถีกับน้ำใจไทยๆ ลุงป้าตายาย host family ชาวพัทลุง ที่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ แต่กลับแสดงน้ำใจซะจนชาวต่างชาติปลื้มปริ่ม ทั้งทำอาหารอร่อยๆเกินราคาค่าหัวให้ทาน

รอยยิ้มซื่อๆของลุงป้า ตายาย จะเป็นสิ่งที่ชาวต่างชาติ (นิสิตป.โทจากประเทศอิตาลี 24 คน) นำกลับไปเล่าต่อเมื่อกลับประเทศ;)

ขอบใจโบ๊ต เมล และ Kotchy เอกอังกฤษ ที่ร่วมเรียนรู้และทำงานแข็งขันไปด้วยกัน

2-6.5.17