'Maak' A Cat Story & วันแมวๆ

วันนี้ร่วมภารกิจช่วยเหลือแมวกับ Kira อีกครั้งหลังจากปีที่แล้วก็เคยพาแมวป่วย(จากโดนหมาขย้ำ)
ไปหาคลินิคสัตว์มาแล้วครั้งนึง

Kira เป็นคนรักสัตว์มาก - มากที่สุด และเมื่อเพื่อนที่เธอมีที่สงขลาคงเป็นเราที่เธอสนิทที่สุด 
เมื่อมีภารกิจช่วยชีวิตสัตว์ เธอจึงโทรหาเราเพื่อให้มาร่วมด้วยช่วยกันอยู่เสมอ

ไอ้เราก็ไม่ได้เป็นคนรักสัตว์อะไรนักหนา แต่เมื่อเห็นฝรั่งช่วยเหลือสัตว์ไทยขนาดนั้น เราจะไม่ทำอะไรเลยก็ดูเหมือนเสียชื่อ "ความมีน้ำใจอย่างไทย" ไปซักหน่อย 

ปีที่แล้วเธอโทรหาเราให้รีบไปหาที่สำนักงานด่วน เพราะเห็นแมวซึ่งอยู่ในสภาพน่าสงสารมาก อาการแย่ พวกเราสองคนเลยต้องเอาแมวใส่กล่องและพาไปหาคลินิคสัตว์ " ศรีสัตวแพทย์" ตรงถนนไทรบุรี 
เป็นครั้งแรกของเรากับการเข้าคลินิคสัตว์ คุณหมอยังไม่มา และพวกเราก็รอไม่ได้เนื่องจากเรามีสอนประมาณสามโมงเย็นเลยต้องกลับมาก่อน ด้วยการเดิน! คิร่าอยากประหยัดเงินก็ไม่เลยไม่นั่งตุ๊กๆ ไอ้เราจะปล่อยให้เค้าเดินแล้วตัวเองนั่งตุ๊กๆก็คงไม่ดี เลยเดินกันตั้งแต่คลินิคศรีสัตวแพทย์ - มหาลัย กลับมาถึงมหาลัย เหงื่อท่วมตัวเข้าห้องเรียน แฮ่กๆ

เราขอร้องให้นิสิตที่สนิทช่วยเอาแมวกลับมาไว้ที่หอพักปาริชาต 2 ให้พวกเราหน่อยและฝากเงินค่าทำแผลไปให้คุณหมอ 250 บ.


น่าแปลกที่ Kira โดนหมากัดตอนมาถึงไทยใหม่ๆเมื่อปีก่อนจนไม่สบายมากๆ ตัวบวม แต่เธอก็ไม่ยักจะกลัวมัน หากเป็นบางคนเค้าอาจจะติดภาพความแย่ของสัตว์และไม่อยากช่วยเหลือสัตว์อีกเลย แต่สำหรับเธอๆยังหาโอกาสช่วยเหลือทั้งหมา แมว อยู่เนืองๆ (และดึงเราเข้าไปมีส่วนร่วม)

ก่อนหน้านี้เธอก็เคยโทรหาตอนวันหยุดเพื่อให้ช่วยอธิบายกับคุณตำรวจที่ป้อมยามหน่อย ว่าเห็นหมามันติดอยู่ในคู ขึ้นไม่ได้ เธออยากให้คุณตำรวจไปช่วยมันหน่อย เราอธิบายสถานที่กันอยู่ตั้งนานเนื่องจากต้องเป็นล่ามระหว่างเธอกับคุณตร. 

ครั้งนี้แมววัย 3 อาทิตย์ขาหัก เธอเลยพามันไปส่งคลินิคแต่ว่าไม่มีเงินจ่าย เลยอยากให้เราช่วยคุยกับคุณหมอให้ 

คุณหมอเอกสุวัชร์ ใจดีมากๆ ไม่คิดเงินค่าดูแลแมว ซึ่งคิร่าเอาไปฝากไว้ที่นั่นตั้ง 3 วัน (จริงๆแล้วค่าใช้จ่ายในการดูแลตกวันละ 250 B.) และเราสังเกตเห็นป้ายอาบน้ำให้แมวก็ปาเข้าไป 200 B. 

เราขอบคุณคุณหมอแทนคิร่า คุณหมอบอกว่าไม่เป็นไร ถือว่าเป็นการทำบุญร่วมกัน

อยากตบมือให้คุณหมอดังๆกับความมีน้ำใจ และการไม่แสวงหาผลกำไรเมื่อเห็นมันเป็นลูกแมวที่ไม่มีเจ้าของ  

คิร่าบอกว่าเค้าอยากตอบแทนด้วยการมาช่วยงานที่นี่ เราเลยเสนอให้ช่วยสอนภาษาฯให้คุณหมอและทีมงาน (เพราะคนไทยส่วนใหญ่หากเจอชาวต่างชาติเค้ามักจะอยากฝึกภาษา) 

ไปคลินิควันนี้เลยเป็นวันดีที่ทำให้เห็นความมีน้ำใจของคุณหมอ พี่ๆที่คลินิค ถึงพวกเราจะเพิ่งรู้จักกันเป็นวันแรกแต่ด้วยน้ำใจดีๆทำให้บทสนทนาเป็นไปอย่างถูกคอ

เมื่อกลับมาถึงหอพักนิสิตปาริชาต 2 เราก็ติดต่อบิว นิสิตปีสามเอกอังกฤษเพื่อฝากแมวเลี้ยงไว้สัก 1 อาทิตย์ เพราะอาทิตย์หน้าเราต้องพามันไปเช็คอาการที่คลินิคอีก บิวและเบล(น้องสาว) ยินดีรับฝากแมว และพาเรากับคิร่าขึ้นชั้นสี่ไปห้องพักเพื่อดูสถานที่เลี้ยงแมว 

โอ๊ะ คิร่าเจอ"เจ้าโชคดี" แมวที่ช่วยเหลือเมื่อปีที่แล้ว และไม่รู้ว่ามันหายไปไหน เนื่องจากนิสิตหอเอาไปช่วยเลี้ยงเมื่อปีที่แล้ว ทำให้ เค้าตื่นเต้นมาก นิสิตห้อง 2415 ช่วยเลี้ยงมันเอาไว้ ทั้งๆที่เมทห้องนี้สามคนหอบหืดกันทั้งนั้นแต่ก็รักแมวกันมาก แถมห้องนี้ยังมีหนู hamsters อีก 2 ตัว โอ้ว!

นับว่าเจ้า "โชคดี(มาก)" โชคดีมากๆที่เจอคนใจดีในวันนี้

------------

**รู้สึกดีใจที่คนสงขลาใจดี**