หมากอะโวคาโดของโปรด

ก่อนมาลาวเราอ่าน review จากเว็บ pantip มีคนที่เคยไปลาวบอกไว้ว่าที่นี่มีอะโวคาโดขาย

โอ้ว...เราตาโต ผลไม้สุดโปรดของเราตอนแรกก็ยังไม่คิดว่ามันจะมีสักเท่าไหร่ เพราะมันดูเป็นผลไม้ฝรั่ง แต่เมื่อรู้ว่าที่เชียงใหม่ก็มีการปลูกเหมือนกัน อืม...เลยออกอาการดีใจ การตามล่าหาอะโวคาโดของเราได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว




ภาษาลาวคำว่า ผลไม้= หมากไม้

ดังนั้นจากตรรกะนี้อะโวคาโดก็จะถูกเรียกว่า หมากอะโวคาโด (ฟังจั๊กจี้จัง เหมือนกับศัพท์ยุคเก่าเลย)

ที่เวียงจันทน์เวลาจะซื้อน้ำอะโวคาโดปั่น จะเริ่มจากการซื้อผลอะโวคาโดก่อน หลังจากนั้นก็เอาไปให้แม่ค้าปั่นให้ ว้าว...มันกิโลละ 140 บ. เองอ่ะ ในขณะที่ราคาเมืองไทยพุ่งพรวดไปอยู่ที่ลูกละ 60 บ. (ราคาตลาดหาดใหญ่)

เราเลยซื้อ 1 กก.และก็ทะนุถนอมอย่างดี เอาขึ้นเครื่องกลับบ้าน

แง...ด้วยความขี้ลืมของข้าพเจ้าซึ่งฝังรากจนเป็นสันดาน ตอนที่เอาไว้ใต้ที่นั่งด้านหน้าบนเครื่องบิน ด้วยความที่ที่นั่งมันคับแคบและเรานั่งไม่เป็นสุก เอาเท้าไปวางบนกระเป๋า ตอนที่เหยียบลงไปรู้สึกเหมือนเท้าสัมผัสความไม่เรียบของกระเป๋าก็ยังไม่รู้สึกอะไร

โอ๊ะโยะโย๋... มาคิดได้อีกทีตอนถึงสนามบินสุวรรณภูมิ อะโวคาโดของช๊าน...นิ่มหมดแล้ว กลับถึงบ้านรีบลองเจี๊ยะ 1 ลูก อยากจะบ้า ไม่อร่อยซะแล้ว

หอบหิ้วมาเพื่ออะไรเนี่ย