Chicken Pox

เกือบ 1 อาทิตย์แล้วที่เราไม่ได้ออกจากบ้านไปไหน เป็น cabin fever ที่หมายถึงการติดอยู่กับบ้าน 
สาเหตุน่ะเหรอ ไม่อยากบอกเลยว่าเพิ่งจะมาเป็นอีสุกอีใส (Chicken Pox)เอาเมื่อวัย 38 !

เมื่อวันศุกร์ที่ 30/08/56 เราตื่นขึ้นมาอย่างอุณหภูมิร่างกายเหมือนมีไข้ เป็นแบบนี้มาสองสามวันแต่ก็ไม่รู้สึกอะไรมาก เพราะก็ยังทำงานได้ปกติ แต่วันนี้แปลกเห็นตุ่มใสเม็ดใหญ่ที่แขนสองเม็ด ก็ยังไม่คิดอะไรมาก เรายังคิดว่าเราอาจจะแพ้ไรฝุ่นจากที่นอนรึเปล่า อืม...แต่หน้าก็คันๆ สงสัยแพ้ครีมทาหน้า

ตกเย็นเมื่อถามปุ๊ๆบอกว่า ตุ่มใสแบบนี้ฟันธงเลยว่าเป็น "อีสุกอีใส"

ฮ๊า....กลัวว่าจะเป็นจริงๆเลยรีบกลับบ้านมาหาหมอที่ห้าแยก คนแรกคือ หมออัญญมณี ตรงข้ามธนาคารกรุงเทพ หมอบอกว่าเราเป็นแน่ๆ แต่คลินิคไม่มียา ให้ไปหาหมอวนิดาที่แถวน้ำกระจายแทน

เราดูระยะทางด้วยสายตาแล้วก็คิดว่าน่าจะเดินถึง เลยเลือกที่จะเดิน

แฮ่กๆ ...คิดว่าไม่ไกล ที่ไหนได้ค่อนข้างไกลเหมือนกันแฮะ 

หมอวนิดาให้ยาทาและกินแก้คันเรามา พร้อมทั้งเขียนใบรับรองแพทย์ให้เราลางาน10 วัน!

ตั้ง 10 วันเลยเหรอเนี่ย นึกถึงการสอนที่ต้องชดเชยและการรวบรวมคะแนนนิสิตก่อนปลายภาคแล้วเหงื่อตก ตายแน่ๆชั้น

----------------
วันที่สอง

ทั้งคืนของวันศุกร์เรานอนไม่หลับเลย มันคันไปหมด รู้แต่ว่าตัวเองพลิกไปพลิกมาทั้งคืน

โอ๊ว!! นั่นหน้าตาใครในกระจกน่ะยังกะตุ๊กแก ช่างน่าเกลียดจริงๆ 

แฮ่...เป็นเราเองเหรอ ไม่อยากเชื่อภายในคืนเดียวจากหน้าตาที่เม็ดยังไม่ขึ้นเมื่อวาน วันนี้มันหาพื้นที่ว่างและเรียบไม่ได้ เราไม่สามารถลูบหน้าตัวเองได้เลย มันตะปุ่มตะป่ำไปหมด

เราใช้เวลาวันที่สองและสามนอนเป็นหลักเพราะยังรู้สึกตัวว่ามีไข้ 
นึกไม่ออกว่าหากมีไข้ทุกวันจะเป็นยังไง มันน่ารำคาญมากๆ

โชคดีที่บทมันจะหายตัวร้อน มันก็หายอย่างรวดเร็วเมื่อเราใช้ผ้าเจลแช่น้ำแข็งและเอามาแปะตามข้อพับ ขาหนีบ

ตอนนี้เราเลยเหลือแค่หน้าอย่างเดียวที่ต้องมาลุ้นว่ามันจะตกสะเก็ดเมื่อไหร่ หวังว่าวันจันทร์ที่ 9 กย. หน้าตาเราจะพอดูได้ขึ้นมาหน่อย เพี้ยง!