หลังจากที่นัดโป๊บ (กิดาพงค์ วิบูลกิจ) ไว้เป็นเดือน ก็ได้ฤกษ์ดีที่โป๊บ อดีตนิสิตเอกอังกฤษ รหัส 46 ซึ่งผันตัวเองมาตามฝันการเป็นนักร้องวงจำปูน จะได้มาปรากฎตัวต่อหน้าชั้นเรียนของเราสักที
พฤ.15/08/56
โป๊บมาเคาะห้องตามเวลาที่เรานัดคือ 8.45 น. คาบนี้เป็นวิชา Oral Communication 1 ของนิสิตเอกอังกฤษปี 2 ศึกษาฯ นิสิตส่วนใหญ่ตั้งใจเรียนและโต้ตอบในคาบเรียนได้ดี (ทักษะการพูดของพวกเค้าดีเลยล่ะ)
คาบเรียนหลังมิดเทอมคราวนี้เป็นบทที่ 6 (Learning) เรามอบหมายงานให้นิสิตเอาอะไรก็ได้ที่เป็นความสามารถที่มีมาแล้วหรือเพิ่งฝึกหัดมาสอนเพื่อน
การเรียนการสอนวันนี้สนุกสนานกว่าที่คิดเมื่อทั้ง 5 กลุ่มออกมานำเสนอ
เริ่มด้วยกลุ่มแรกที่สอนการทำสลัดปลากระป๋อง (เราเป็นคนชอบกินแซนวิชทูน่ามาก เราว่าอันนี้ล่ะเหมาะกับการทำอะไรง่ายๆ อร่อยๆ ในวันที่ไม่มีอะไรจะกิน ไม่มีอะไรเหลือในตู้เย็น ปลากระป๋องสามารถช่วยได้ทุกสถานการณ์
กลุ่มที่ 2 ก็ยังสอนการทำอาหาร
กลุ่มที่ 3 กับ 4 มาคล้ายๆกันคือสอนการเล่นอูคูเลเล่ ซึ่งเคยฮิตมากๆอยู่ช่วงหนึ่งเมื่อดาราเอามาเล่นกัน ตอนนี้มันเริ่มซาๆไปและราคาอูคูเลเล่ถูกลงมามาก น้องจ๋าซึ่งขายอยู่ที่ Platinum บอกว่าราคาแค่ประมาณ 600 บ.
กลุ่ม 4 สอนการเป่าขลุ่ยเพียงออ ทำให้เพื่อนๆและเรานึกถึงสมัยเรียนตอน ม.1 ที่ทุกคนจะต้องเรียนในวิชาดนตรีไทย พูดแล้วก็อาย เพราะเรายังเป่ามันเป็นเพลงจนจบเพลงไม่ได้เลย (อืม...หรือถึงเวลาหัดมันใหม่เพื่อจะได้บอกตัวเองว่าอะไรที่เคยทำไม่สำเร็จตอน ม.1 เรากำลังจะทำสำเร็จแล้วเมื่อเวลาผ่านไปร่วม 20 กว่าปี ฮี่ๆ)
กลุ่มที่ 5 สอนการเต้นลีลาศ
หลายๆคนน่าจะได้เรียนตอนมัธยม 6 สมัยเราเรียนรร.วฉ.เราไม่ได้เรียน กลับเรียนวิชากิจกรรมเข้าจังหวะ ซึ่งเราจำอะไรแทบไม่ได้เลย เรามาเรียนลีลาศอีกทีตอนปี 4 ด้วยความคิดว่าจบไปจะได้ใช้เวลาเข้าสังคม ?
ที่ไหนได้จนบัดนี้ก็ยังไม่มีโอกาสใช้เลย และตอนนี้ความรู้นั้นมันก็ขึ้นสนิมเรียบร้อยแล้ว
กลุ่มนี้บอกให้เพื่อนๆลุกขึ้นมาหัดเต้นด้วยกัน ซึ่งก็ได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดีจากหน้าม้า เอ๊ย เพื่อนๆในห้อง
(continued)
the best เพราะอร่อยรึเปล่าคุณครู
ตอบลบ