พี่(ฮา)มาก...พระโขนง

ปีนี้เป็นปีของหนังพี่มาก...พระโขนง ใครไม่ได้ดูมีโอกาสหลุดยุคได้ ตอนแรกเมื่อเราเห็นข่าวของหนังเรื่องนี้ว่าทะยานสู่ 1000 ล้านบาท เรานึกในใจอะไรมันจะขนาดนั้นเลย สนุกจริงเหรอ 

จนหนังออกจากโรง เราก็ยังไม่ได้ดูด้วยไม่ชอบการไปดูหนังตามโรงภาพยนตร์และงานยุ่ง (อิๆ คิดอะไรไม่ออกใช้ข้ออ้างนี้ได้ตลอด) จนเมื่อลิฟท์ให้ยืมซีดีเรื่องนี้มาดู เราเลยใช้เวลาวันเสาร์นี้ดูซะหน่อย (แน่ะทำเป็นดูแบบเสียไม่ได้ :) อิๆ จริงๆแอบคิดว่ามันคงสนุก แต่ก็คงไม่ได้สนุกมากมายนักหรอก (มั๊ง)

ไม่อยากจะเชื่อว่าเวลาผ่านไปโดยไม่รู้ตัว ตอนแรกอาจจะมีช่วงอืดของหนังบ้างเล็กน้อย แต่ก็มีการหยอดมุขโดยเพื่อนทั้ง 4 ของพระเอก Mark ตลอด ก็ทำให้หนังน่าดูและชวนติดตามขึ้น ทั้งที่เรื่องนี้ถูกนำมาสร้างกันไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว จำได้ว่าตอนที่ทราย เจริญปุระ แสดงเมื่อประมาณ 10 ปีก่อนน่ะ น่ากลัวมากๆ 

คราวนี้ พี่มาก ฮามากๆ และยังมีฉากซึ้งของทั้งแม่นาคและพ่อมากที่พ่อมากรู้ว่าแม่นาคตายแล้วแต่ก็ยังยอมที่จะอยู่กับแม่นาคด้วยความรักที่ทั้งสองมีต่อกัน เรื่องราวของพี่มาก กลับไปกลับมาน่าติดตามดีเมื่อเพื่อนทั้งสี่พยายามหาว่าใครเป็นผีกันแน่ ทั้งๆที่เรารู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแม่นาคแน่ๆ แต่ก็อดคิดตามไปด้วยไม่ได้ ว่า เอ๊ะ หรือแม่นาคจะยังไม่ตาย!


ต้องชมผู้กำกับที่ทำให้ตัวละครแต่ละตัว ไม่ว่าจะเป็นพ่อมาก แม่นาค เพื่อนๆทั้งสี่ มีบทบาทพอๆกันในเรื่อง และเป็นตัวเด่นที่ทำให้เรื่องมีสีสันพอๆกัน มีอิทธิพลต่อความฮาของเรื่องเท่าๆกัน

มาริโอ้ ยังดังมากๆในประเทศจีน ตอนที่อยู่อเมริกา จำได้ว่าตอนไปทัศนศึกษาร่วมกับเด็กจีน พอเค้ารู้ว่าเรามาจากเมืองไทย เค้าตรงเข้ามาคุยกับเราเลยและบอกว่าชอบมาริโอ้มากๆจากเรื่อง "สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก" ไม่ใช่แค่คนเดียวที่มาบอกเราแบบนี้ เด็กจีนหลายคนเมื่อพูดถึงหนังไทยเค้าจะนึกถึงมาริโอ้ (ดังจริงฮอตจริงนะตัวเอง เลยทำให้เมืองไทยเป็นที่รู้จักด้วยอิทธิพลของมาริโอ้ :)

เราเคยดู "สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก" และชอบเรื่องนี้เหมือนกันเพราะเนื้อเรื่องแม้จะเกี่ยวกับวัยมัธยมแต่ก็ต่อเนื่องมาจนทั้งพระเอกนางเอกจบการศึกษา มาริโอ้แจ้งเกิดมากๆจากเรื่องนี้

(ทีแรกเรารั้งรอที่จะดูเืรื่องนี้เพราะคิดว่าเป็นหนังวัยรุ่น และไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมวัยผู้ใหญ่บางคนก็ชอบเรื่องนี้ พอดูเองถึงเข้าใจว่ามันเป็นหนังที่ช่วยให้ผู้ใหญ่ระลึกถึงความหลังสมัยมีความรักตอนมัธยม การแอบรักรุ่นพี่เป็นเรื่องธรรมดาของเด็กทุกคน)