วันเสาร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2556

วงเล่า: ประสบการณ์จากรุ่นพี่สู่รุ่นน้อง (1)




หลังจากวุ่นวายกับการเตรียมการ "โครงการเตรียมความพร้อมก่อนฝึกงานนิสิต" ซึ่งกำหนดการแรกคือวันที่ 14/08/56  แต่เมื่อมหาลัยเลื่อนการสอบกลางภาคออกไปอีกหนึ่งอาทิตย์สืบเนื่องมาจากวันฮารีฟิตตรี วันขึ้นปีใหม่ของนิสิตมุสลิม เลยต้องเปลี่ยนกำหนดการเป็น 21/08/56

โครงการจัดแค่ 1 วัน แต่เบื้องหลังการทำงานเยอะมาก เมื่อเราเป็นแม่งานเลยต้องยิ่งใหญ่อลังการตามขนาดตัว (เหรอ?) 

เริ่มด้วยการมองหาวิทยากรที่มีความรู้เฉพาะด้าน ทั้งโรงแรม ทัวร์ หนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษ ผู้สื่อข่าวทีวีภาษาอังกฤษ สายการบิน

สายการบิน: บริษัทการบินไทย มหาชน

โชคดีมากที่คุณวีระสิฐ (Ground Service Specialist )ซึ่งรู้จักกับเราเมื่อปีที่แล้วตอนที่เค้าได้รับเชิญมาพูดเรื่องลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์หลังเรียนจบและมาหานิสิตไปทำงานบริษัท Wingspand ซึ่งเป็นบริษัทหาพนง.ภาคพื้นดินของการบินไทย

หลังจากรู้จักกันครั้งนั้น เมื่อสองเดือนก่อน คุณวีระสิฐโทรมาหาเราถามว่ามหาลัยสนใจร่วมทำความร่วมมือ MOU (Memorandum of Understanding) กับการบินไทยมั๊ย โอ๊ว...จะปฎิเสธได้ยังไง รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง หลังจากนั้นเราเลยมาดำเนินการเรื่องเอกสารสัญญา MOU ซึ่งใช้เวลานานมาก 
คุณวีระสิฐบอกว่าส่วนใหญ่การบินไทยจะทำความร่วมมือกับมหาลัยในกทม. ถ้าต่างจังหวัดจะมีแค่ มหาลัยเชียงใหม่และมหาลัยทักษิณ 

การรู้จักคนไว้เยอะๆ หรือเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆทำให้เรารู้จักคนเพิ่มมากขึ้น และวันใดวันหนึ่งอาจจะได้ร่วมงานกัน ทำให้นิสิตพลอยได้รับผลประโยชน์ไปด้วย 




ไกด์บริษัทอ่าวนางออร์คิด กระบี่ : บ่าว (วินัย)

บ่าวเป็นลูกศิษย์ที่เราเป็นอาจารย์ที่ปรึกษา เพิ่งจบเมื่อมีค.55  แต่มีความเปลี่ยนแปลงในชีวิตหลายอย่างไม่ว่าจะ แต่งงานเป็นคนแรกของรุ่น ซื้อรถยนต์ สอบบัตรมัคคุเทศก์แถบทะเลอันดามัน

บ่าวเล่าประสบการณ์การเป็นไกด์ที่ต้องคอยดูแลลูกทัวร์เวลาออกทะเลได้ออกรสมาก น้องๆปีสามปีสี่ขำกันใหญ่ ทั้งเรื่องเทคนิคการจับหอยเม่น และเมื่อโดนเข็มของหอยเม่น ก็ต้องมีคาถาป้องกันตัว "เจ็บหนอ ปวดหนอ" (เอ่อ...มันจะช่วยอะไรได้มั๊ยเนี่ย) 

เราอยากจะไปอบรมไกด์สักครั้ง ตั้งท่าอยู่หลายครั้ง แต่ก็เป็นท่าดีทีเหลว 55 เดือนพฤษภาคมปีนีั้ที่ราชฎัฎจัดอบรมราคา 28000 B.  เราก็กะว่าจะลงทุนควักเงินส่วนตัวเรียน เพื่อตอบสนองความอยาก แฮ่ 
แต่ด้วยภาระกิจรัดตัวไม่ว่าจะเป็นการจัดค่ายไทย-ลาว หรือค่ายสิงคโปร์ ที่ต้องอาศัยการประสานงานอยู่ตลอดเวลา ทำให้เราปลีกตัวไม่ได้เลย

จริงๆแล้วเราอบรมแบบก๊อกแก๊กๆมาเยอะแล้วเหมือนกัน เช่นการอบรมประวัติศาสตร์เพื่อการท่องเที่ยว และอบรมไกด์เชิงวัฒนธรรม แต่มันยังไม่ใช่การได้บัตรไกด์ (ไม่มันๆ มีบัตรไกด์ห้อยท้ายคุณสมบัติตัวเองดูเท่ห์มากๆ ) 

การได้ฟังบ่าวเลยเป็นอะไรเพลินๆที่เราอยากฟังและอยากเรียนรู้ แต่ไม่คิดจะหาบัตรไกด์ทางทะเลแน่นอน กลัวตาย!



Phuket News: มะม่วง 

มะม่วงก็เป็นศิษย์เอกอีกคนหนึ่งของเราที่หลังจากจบทำงานมาหลายอย่าง ท้ายสุดก็มาทำงานเป็นนักข่าวภาษาอังกฤษอยู่ที่นสพ. Phuket News (หนังสือพิมพ์นี้เก๋มากตรงที่ออกเป็นภาษารัสเซียด้วย !) เราว่าการเป็นนักข่าวที่ทำข่าวอาชญากรรมและข่าวสังคมที่เป็นผู้หญิงน่าจะสนุกดี ทีวีหรือนิยายหลายเรื่องก็มีนางเอกเป็นนักข่าว มะม่วงน่าจะเข้าใจอารมณ์นั้นได้ดี ไว้เราต้องหาโอกาสคุยกับม่วงมากๆจะได้เจาะประเด็นเอามาเป็นพล๊อตนิยาย ฮี่ๆ (เมื่อไหร่จะได้เขียนเนี่ย)

-------------------------------

1 ความคิดเห็น:

  1. ทั้งงานราษฎร์งานหลวงก้อล้นมือจะแย่แล้ว ยังจะเขียนนิยายอีก
    ถามจริงเอาเวลา (ว่างจากงาน) มาจากไหน

    ปล. มาเริ่มไล่ตามอ่านให้ทันแล้วนะ จะค่อยๆคืบคลานไปให้ทัน

    ตอบลบ