วันพฤหัสบดีที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

Vientiane on weekends: Part 1


 
 
 





หลังจากที่เคย backpack ไปลาวเมื่อ 3 ปีก่อนกับมด ก็หมายมาดว่าจะต้องไปลาวอีกให้ได้ เนื่องจากยังติดใจอยู่ คราวที่แล้วไปเที่ยวโดยไม่มีไกด์ท้องถิ่น คราวนี้โชคดีเมื่อรู้จักกับน้องวัน เราก็ได้ไปแบบรู้ลึก รู้จริง (ที่ไหนที่คนลาวไป ก็ได้ไปที่นั้นด้วย ไม่เหมือนคราวก่อนที่มักจะไปยังจุดท่องเที่ยวใหญ่ๆที่นักท่องเที่ยวมักไปกัน)






คราวนี้เรามากับคนใหญ่คนโตคืออธิการบดีกับคณบดี และ อ.เจี๊ยบ เพื่อลงนามความร่วมมือกับวิทยาลัย Soutsaka College of Technology & Management เป็นโปรแกรมเร่งด่วนมาก บินเช้าวันเสาร์กลับบ่ายวันอาทิตย์ แอบเกร็งเล็กน้อยก่อนมา ฮ่าๆ โชคดีที่ทั้งอธิการบดีและคณบดีเป็นคนง่ายๆ เป็นกันเอง ไปไหนไปกัน


น้องวันมารับที่สนามบินด้วยรถตู้ของวิทยาลัย เราไม่ได้เจอกับวันเลยตั้งแต่กลับมาจากอเมริกา วันยังน่ารัก มีน้ำใจและทำงานอย่างมืออาชีพเหมือนเดิม




แซ่บแบบลาว


มาถึงลาวด้วยสายการบินไทยซึ่งแจกส้มตำเนื้อแดดเดียวบนเครื่องเพื่อเรียกน้ำย่อย แซ่บหลาย
เราเริ่มคิดถึงมื้ออาหารที่ลาวจะอร่อยเด็ดขนาดไหน จำได้ว่ามาลาวครั้งแรกไม่คิดถึงอาหารไทยเลย เพราะที่นี่อาหารอร่อยมากๆ

น้องวัน น้องโหยด และสาลี่ พาไปกินมื้อแรกที่ร้านขายเฝอ(หรือก๋วยเตี๋ยวแบบลาว)
อ๊ะ เรานึกได้ว่ายังไม่ได้ดื่มชาเย็นเลยวันนี้ ขอสั่ง “ชาเย็น” โลด



 


อะไรกันเนี่ย สั่งชาเย็น ได้ชาดำมา มันไม่ใช่นะ หันไปเห็นแก้วของรองผอ.เห็นแก้วชาเย็น ถามเค้าว่าเสิร์ฟผิดรึเปล่า (อยากจะตู่เอาแก้วโน้นอ่ะ)

น้องวันบอกว่าจะต้องสั่งว่า “ชาใส่นม” ถึงจะได้ดื่มชาเย็น โห…นี่ขนาดว่าเราพยายามศึกษาภาษาลาวมาแล้ว ยังพลาด


เฝอ: มื้อแรกที่ลาว




เฝอของลาวมีหลายขนาด พนง.เสิร์ฟถามว่าเอาขนาดไหน “น้อย กลาง จัมโบ้” เราเหลือบไปเห็นชามก๋วยเตี๋ยวของเค้าแล้วตกใจขนาด สั่ง”น้อย”ไว้ก่อน ปลอดภัยสุด จะได้ไม่กินเหลือ เดี๋ยวเสียชื่อสมาชิก Green Peace แย่เลย


เอ่อ...นี่ขนาดเล็กแล้วเหรอคะ มันถ้วยก๋วยเตี๋ยวของไทยขนาดปกติที่เรากินกันเลยนะเนี่ย
บนโต๊ะ มีขวดน้ำปลาขนาดใหญ่ ตั้งเอาไว้ให้ปรุงเอง มีผักเยอะมากๆเต็มโต๊ะ




โอ๊ะโอ... มีกะปิ(จากเมืองไทย)ด้วย มันเอาไว้กินกับอะไรเนี่ย สอบถามวัน(อีกที) วันเลยโชว์ให้ดูว่าเอาผักมาจิ้มกับกะปิ แล้วก็กินแกล้มกับเฝอ หรือจะใส่ลงไปในก๋วยเตี๋ยวก็ได้ อืม...ขอกินแบบไม่ปรุงอย่างที่เราชอบดีกว่า




กินอิ่ม (จริงๆอิ่มตั้งแต่อยู่บนเครื่องบิน) แล้วก็รีบเข้าที่พัก เพื่อจะได้ไปยังวิทยาลัยของวันกันต่อ จะต้องเซ็น MOU ตอน 15.30 น. คุณครูที่นั่นดูเป็นมิตรและใจดี หลังเซ็นเสร็จก็จะได้ทำความร่วมมือในการแลกเปลี่ยนนิสิตและบุคลากรกันต่อในเดือนเมษา 2556


 
 
----------------------------------------------------------------------------------------
 

2 ความคิดเห็น:

  1. น่าจะลองปรุงดูจะได้เอามาเล่าให้ฟังกันบ้าง

    ตอบลบ
  2. อาจารย์โพสจนหนู อยากไปเรยคะ ไปแล้วครั้งนี้หวังว่าพวกหนูจะได้กินเหมือนกันนะคะ :)

    ตอบลบ