เมื่อคืนตั้งใจว่าจะอ่านนิยายสักครึ่งเรื่องเพื่อเป็นรางว้ลการตรวจข้อสอบวิชา Academic Reading ที่จวนเจียนจะเสร็จมาหลายเพลา แต่ก็ตรวจวาง ตรวจวางอยู่เรื่อยๆ ไม่เสร็จซักกะที ฮ่าๆ
เข้าห้องสมุดเมื่อวันก่อน เราเดินๆไปดูมุมนิยายรักซึ่งจัดแสดงเอาไว้ อันเนื่องมาจากเดือนแห่งความรัก เลยมีนิยายรักมากมายให้ผู้ใช้ห้องสมุดได้ยืมไปฝันหวาน
หลังจากเดินวนๆ โต๊ะแสดงหนังสืออยู่หลายรอบ เราเห็น " ลิขิตรักลัดฟ้า" เลยหยิบขึ้นมาดูด้วยความคาดหวังว่าน่าจะเป็นเรื่องราวของคนทำงานการบิน แอร์ สจ๊วต อะไรประมาณนั้น
เรื่องนี้มาจาก series ลัดฟ้าแอร์ไลน์ ที่ประกอบไปด้วย 4 เรื่อง (ลัดฟ้าวิวาห์ลวง พรหมลัดฟ้า ลิขิตรักลัดฟ้า วาดรักลัดฟ้า) พลิกเข้าไปอ่าน "ลิขิตรักลัดฟ้า" มีการแนะนำเอาไว้ว่าควรเริ่มอ่านจากเรื่องนี้ก่อนเรื่องอื่นๆ
อืม...ได้ๆ เพราะโดยทั่วไปเรื่องแรกมักจะสนุกเพื่อเรียกผู้อ่านให้ติตตามเล่มต่อไปอยู่แล้ว ยืมเรื่องนี้แล้วกัน
โอ้ว...จากที่ตั้งใจจะอ่านแค่ครึ่งทาง แต่มันวางไม่ลงมากๆ อ่านจนจบ! แบบไม่อยากดูเวลา กลัวจะเห็นว่าเลยเที่ยงคืนแล้วจะผิดเวลานอน 55
ไม่น่าเชื่อว่าการอ่านนิยายก็ให้ความรู้ได้ และเป็นเรื่องที่เราไม่เคยรู้มาก่อน เช่น การปลูกกล้วยป่าเพื่อรักษาผืนป่า เรารู้สึกชมชอบเล่มนี้ที่เขียนถึงการทำงานอาสาในที่ห่างไกล เพราะหากเล่มนี้ดังหรือนำไปทำเป็นละคร (อย่างที่เป็นข่าว) หลายคนที่ได้อ่าน/ดู จะได้มองงานอาสาฯว่าเป็นงานที่ทำแล้ว so cool ดีกับตนเอง (รู้จักการมองออกไปจากตัวเอง ดั่งเช่นพระเอกที่เอาแต่เศร้าเพราะอกหัก จนไม่รับรู้เรื่องราวรอบตัว เมื่อต้องไปอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวก และเห็นคนอื่นๆร่วมกันทำงานอาสาฯ พระเอกก็เลยทำด้วยแก้เบื่อ ทำไปทำมาก็ติดใจ และคิดได้ว่ายังมีคนอีกมากมายและสังคมที่ต้องการการช่วยเหลือ การทำงานอาสายังทำให้พระเอกปล่อยวางจากเรื่องตนเอง และหันมาใส่ใจคนรอบข้าง เข้าใจคนรอบข้างที่ต้องทุกข์เพราะเห็นพระเอกทุกข์)
เรามา google หาเรื่องการปลูกกล้วยป่า ได้ความรู้เพิ่มเติมว่า กล้วยป่าจะมีเมล็ดเยอะมาก และหากมันแพร่พันธุ์ต่อไปด้วยสัตว์ป่า เช่น นก ค้างคาว มันก็จะขยายป่ากล้วยออกไป และการปลูกกล้วยเป็นการเพิ่มพื้นที่ป่า ทำให้ป่าอุดมสมบูรณ์ ไม่ร้อนและแห้งแล้งอีกด้วย เนื่องจากมันอุ้มน้ำได้สูง ทำให้ผืนดินมีความชุ่มชื้น
------------------
มัวแต่ฝันหวานรึเปล่า เลยตรวจข้อสอบไม่เสร็จอะ
ตอบลบ