วันอังคารที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2554

ผ้าพันคอกับความภูมิใจในชีวิต

เรากำลังจะขึ้นกทม.วันที่ 15 เมย.นี้
เวลาเดินทางนอกจากการแพ็คกระเป๋าแล้ว สิ่งที่เรามักจะพิถีพิถันเป็นพิเศษคือการเลือกหนังสือ
เมื่อไม่นานมานี้ เราสะดุดกับคำว่า passport (หรือหมายถึงหนังสือเดินทางในภาษาไทย)
สำหรับเราหนังสือเดินทางไม่ได้หมายถึง passport อย่างเดียวแต่ยังหมายถึงหนังสือที่เราพกติดตัวเพื่อฆ่าเวลาด้วย
เรา มักจะเลือกหนังสือที่เบาๆ แต่เวลาเอาหนังสือเบาๆไปก็เกรงว่าจะอ่านจบเร็วเกินไป ( แน่ะ...ไปเดินทางหรือไปเปลี่ยนที่อ่านหนังสือเนี่ย ) เราเลยต้องพกหลายๆเล่มเผื่ออ่านเล่มนี้จบจะได้อ่านเล่มใหม่ต่อ
นอกจากหนังสือ ก็พกไดอารี่ ( อันนี้เอาไปเพราะติดว่าจะต้องจดนู่นนี่นั่นและหากอ่านหนังสือจนจบก็จะได้มีอะไรทำต่อ)

แต่น แตน แต๊น
ตอน นี้เรามีของเล่นใหม่แล้ว แฮ่ม...คือการพกไหมขนแกะ อุปกรณ์การปักไหม และเข็มปักเบอร์ 3 เพราะเรามีเป้าหมายว่าจะถักผ้าพันคอให้เสร็จภายในสงกรานต์และเอาไปทำต่อเวลา ฆ่าเวลารอรถ / เครื่องบิน
เราเริ่ม เห่อการทำเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แฮ่ จริงๆแล้วซื้อไว้ก่อนปีใหม่เพราะเคยตั้งใจเอาไว้ว่าแต่ละปีจะต้องหัดทำอะไร แปลกๆที่ไม่เคยทำให้เป็นซักอย่าง เมื่อ 2-3 ปีก่อนตั้งไว้ว่าจะหัดว่ายน้ำ จนพอว่ายป๋อมแป๋มได้แล้ว
ก่อนช่วงปี ใหม่ 54 เราไปเดินตลาดทรัพย์สิน เจอพี่คนขายเค้านั่งถักผ้าพันคอพร้อมสอนฟรี (หากซื้ออุปกรณ์) เราเลยตาโตซื้อและก็ให้พี่เค้าหัดให้
กะจะเอาเป็นของขวัญปีใหม่ให้ตัวเอง อิๆ
แต่ คนอย่างเราเห่ออะไรไม่นาน เลยเอามาตั้งเอาไว้ จน 4 เดือนผ่านไปไวยังกะโกหก แฮ่ เราเห็นพี่ๆน้องๆที่สนง.เลขาคณะมนุษย์ฯนั่งปักผ้าพันคอ
เราเกิดอาการกำเริบ และระลึกชาติได้ว่าเราก็มีนี่นา  งั้นก็เอามาทำดีฝ่า
เอ่อ...ปัญหาคือลืมไปแล้วว่าทำยังไง
โชคดีได้ผู้ช่วยคือจุ๋ม เพราะแค่เอ่ยปากว่าตอนนี้เราอยากทำผ้าพันคอ จุ๋มก็ควักของจุ๋มมาให้ดู
โอ๊ะโอ  จุ๋มก้าวหน้ากว่าเราอีกอ่ะ เริ่มทำตอนไหนก็ไม่รู้ ทั้งที่ยุ่งกับการขายของ+เลี้ยงแบม
ทำเสร็จแล้วด้วย
เราเลยให้จุ๋มสอนลายง่ายๆให้เรา แล้วก็เลือกไหมขนแกะจากร้านจุ๋มมาหัดทำ







ทำเพลินมากๆ เมื่อวันอาทิตย์เราผ่านหน้ามหาลัยเห็นนิสิตกำลังแพ็คของช่วยผู้ประสบภัยน้ำ ท่วมภาคใต้ เพื่อการเป็นอาจารย์ด้านบำเพ็ญประโยชน์ที่ดีเลยรีดไถจุ๋ม เอ๊ย ม่ายช่าย ร่วมกันกับจุ๋มเอาเงินลงไปบริจาค
พอจุ๋มกลับ เราก็มาที่ซุ้มเพื่อช่วยแพ็คของ แต่ว่าไม่มีถุงพลาสติกเหลืออ่ะ เลยต้องนั่งรอถุงแพ็คของ




เพื่อไม่ให้การปักผ้าขาดตอน เราเลยงัดขึ้นมาทำซะเลย เพื่อการสร้างภาพของผู้หญิงเรียบร้อยอย่างเรา ( คิดเอาเองตลอด คิกๆ)

ตกกลางคืนเรานั่งทำจนถึงตี 1 รายการทีวีที่ไม่เคยดูวันนั้นดูจนหมด
เพิ่งรู้ว่ารายการที่นี่หมอชิต มอส+ภรรยา ออกรายการ เอาฟะ ถึงจะโฆษณาเยอะมาก ก็ดูซะหน่อย
นั่งปักผ้าพันคอไปด้วย ตาจะได้ไม่ร้อนผ่าวๆด้วยความอิจฉาแฟนมอส 55
-------------------------------------------------------------


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น