Run, run, Forrest, run.
เดิน วิ่ง กี่ที ล้วนมีเรื่องเล่า!
1 มีค. 63
เราตื่นเช้ามากๆเพื่อมาวิ่ง Run U 2 Sea ที่องค์การนิสิตม.ทักษิณ สงขลา จัดเป็นครั้งแรก เรามาถึงมหาลัยก่อนตีห้า เลยแว่บมานอนที่สนง.รอเวลา
...จนเลยเวลา....จ๊าก!
ตื่นมาอีกที 06.00 น.ตอนได้ยินเสียงปล่อยตัว fun run !
Oh! No! เรารีบวิ่งไปจุดปล่อยตัว สายไป 7 นาที แต่ไม่มีไผแล้ว Oh. No!
วิ่งสิคะ จะรออะไร ระหว่างทางสวนกับนักวิ่ง mini half marathon ซึ่งเริ่มวิ่งตอน 05.30 น. จากที่เราตั้งใจมาเดิน
มันเดินไม่ได้แล้ว
แง...โดนทิ้ง...ซะไกล ขนาดนี้ (ตอนไปร่วม fun run ที่แถวสะพานติณฯ มักวิ่งตามกันทัน เพราะคนหยุดถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้น และถ่ายวิวเป็นระยะๆ ครั้งนี้จัดมีแต่วิวเมือง เราว่าทำให้นักวิ่ง/เดิน แต่ละคน ตั้งหน้าวิ่งอย่างเดียว selfie น้อย เลยทำให้เราตามไม่ทัน อิๆ เหมือนจะมีเหตุผล)
อ๊ะ มีนิสิตชายอีกคนที่วิ่งตามมา ไม่รู้จักกันหรอก แต่พวกเราทำเนียนวิ่ง/เดิน ไปด้วยกัน จะได้ลดความอาย (ช่วยได้ไหมเนี่ย:)
Irish & Joy เพื่อนฟิลิปปินส์ มาช้ากว่าเราอีก เจอกันเกือบปลายทาง เราเลยได้เพื่อนร่วมทางจริงๆซะที
Run, run, Forrest, run.
-------------
I arrived at TSU before 5 a.m. I thought I still had time to take more sleep in my office, R. 13413. However, when I woke up, it's already 6 am.! How come!
I ran fast to the event and reached the venue at 06.07 am. BUT no runners there. I can't believe that the running event was so on time. (Haha...but that's how a professional worked, right? )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น